Στην πλατεία Μαβίλη, κατά κάποιον τρόπο "ξεπαρθενευτήκαμε"!
Τότε, στα χρόνια της απόλυτης αθωότητας...
Κλοτσούσαμε την πλαστική μπάλα δίπλα στο συντριβάνι.
Και πίναμε μπύρες απ' το περίπτερο.
Εκεί ερωτευτήκαμε, κοιμηθήκαμε ακόμα και στα παγκάκια, κάναμε ολονύχτιες συζητήσεις με αλκοολικούς δικηγόρους που έπιναν στου Λώρα ουίσκια με πολύ πάγο.
Κατεβαίναμε για κατύρημα στην υπόγεια τουαλέτα του Flower. Κι ανεβαίναμε με "τα μαγαζιά ανοιχτά"!
Τρώγαμε hot dog με διπλό λουκάνικο στη θρυλική καντίνα.
Και κάναμε τους περισσότερους φίλους της ζωής μας...
Τότε, στα χρόνια της απόλυτης αθωότητας...
Κλοτσούσαμε την πλαστική μπάλα δίπλα στο συντριβάνι.
Και πίναμε μπύρες απ' το περίπτερο.
Εκεί ερωτευτήκαμε, κοιμηθήκαμε ακόμα και στα παγκάκια, κάναμε ολονύχτιες συζητήσεις με αλκοολικούς δικηγόρους που έπιναν στου Λώρα ουίσκια με πολύ πάγο.
Κατεβαίναμε για κατύρημα στην υπόγεια τουαλέτα του Flower. Κι ανεβαίναμε με "τα μαγαζιά ανοιχτά"!
Τρώγαμε hot dog με διπλό λουκάνικο στη θρυλική καντίνα.
Και κάναμε τους περισσότερους φίλους της ζωής μας...
7 σχόλια:
Λωράς
Λωράς, λέγεται ο άνθρωπος!!!!
συγκεντρώσου, απο την συγκίνηση δεν θυμασαι καλά.
Ζουζούνα, πέφτω απ' τα σύννεφα!
Όλοι Λώρα τον ξέραμε και τον λέγαμε!
Εκπλήσσομαι!
Εγώ Λώρα θα τον λέω για πάντα...
Πάντως, ήταν το δεύτερο μπαρ που άνοιξε στην Ελλάδα.
Αν οι πληροφορίες μου είναι ακριβείς, άνοιξε το 1968, τότε που γεννήθηκα...
Δεν ξεχνιούνται ποτέ αυτά τα "χρόνια της αθωότητας"!
Και πως δεν συμπέσαμε Ασκαρ;
Για πολλά χρόνια Λώρα'ς, Κούκος, ένα άλλο στο στενό μετά το Λώρας που δεν θυμάμαι.....
Γενικά όπου κι αν ήμασταν, εκεί καταλήγαμε......
Τι υπέροχες εποχές.
Στις 5, στις 6, και και
Φιλιά
καλό βράδυ
:-)
δεν ηταν υπεροχες οι εποχες...
υπεροχοι ημασταν εμεις,γιατι ειχαμε πολλα απ'αυτα, που που προσπαθουμε τωρα να ξεχασουμε...
Ζουζού, τότε βλέπαμε πάντα το ποτήρι όχι μόνο μισογεμάτο αλλά... ξεχειλισμένο!
Σίγουρα συμπέσαμε Βάσσια.
Αλλά, δεν μου λες; Αν τώρα με δεις κάπου θα με αναγνωρίσεις;
Κολλητούλα, όταν κάποιος είναι νέος τα βλέπει όλα απλά και υπέροχα.
Τώρα... "καλημέρα" μάς λέει ο άλλος και σκεφτόμαστε "ή τρελός είναι ή κάτι θέλει να μου ζητήσει"...
Παιδία, μόλις επέστρεψα από πλατεία Μαβίλη! Πέντε λεπτά απ' το σπίτι μου είναι (με τα πόδια, εννοείται)
Έβγαλε ψύχρα και η πλατεία είναι άδεια.
Ακόμα και το "Μπρίκι" δεν είχε κόσμο απόψε.
Ίσως είναι νωρίς ακόμα...
Πήρα τις Κυριακάτικες εφημερίδες απ' το περίπτερο απέναντι απ' το Έβερεστ, κι ήρθα σπιτάκι να τις ξεφυλλίσω και να χαλαρώσω λίγο.
Αν πιω και καμιά μπυρούλα, ίσως γράψω και κανένα ποστάκι!
Όταν πίνω γίνομαι κάπως ... μισογυνικός, και μου βγαίνει και στα κειμενάκια μου.
Δημοσίευση σχολίου