Ο Δάντης, ο μεγάλος Ιταλός ποιητής βάζει στην κόλαση έναν Πάπα, έναν άγιο ασκητή που ανακλήθηκε απ' το μοναστήρι του για ν' αναλάβει τον "θρόνο του Αποστόλου Πέτρου, αλλά εκείνος, μόλις είδε τις ραδιουργίες και τη διαφθορά της εκκλησιαστικής εξουσίας, παραιτήθηκε και γύρισε στο κελί του...
Ο Δάντης θεώρησε την πράξη του αποτέλεσμα "δειλίας", τον έκρινε ως "μεγάλο αμαρτωλό" και τον "έριξε" στις φωτιές της κόλασης να ψήνεται αιωνίως!
Ο Καβάφης βλέπει τα πράγματα τελείως διαφορετικά:
"Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο το ΟΧΙ να πουν...
Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο το ΝΑΙ"...
Και κάπου αλλού:
"Κι αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή σου όπως θες
τούτο φρόντισε, τουλάχιστον, όσο μπορείς:
μην την εξευτελίζεις"...
Ένα κραυγαλέο "ΟΧΙ" είπε κι ο Πέτρος. Όχι σαν εκείνο του Πάπα του Δάντη. Αλλά ένα "όχι" προδοσίας. Αρνήθηκε τον ίδιο τον Δάσκαλό του.
Από δειλία, φόβο και ανασφάλεια...
Κι όταν συνειδητοποίησε τι έκανε, έκλαψε, ντράπηκε, αισθάνθηκε απέχθεια για την πράξη του...
Αλλά τον ξαναρνήθηκε το Δάσκαλο! Δεν σεβάστηκε την εντολή Του να πορευθούν και να διδάξουν όλα τα έθνη.
Ο Πέτρος δεν μπόρεσε να βγει απ' το εβραϊκό του καβούκι. Να δει τον χριστιανισμό σαν παγκόσμιο κίνημα. Έβλεπε το κήρυγμα του Ιησού σαν ένα απλό συμπλήρωμα της παράδοσης του λαού του.
Ο Παύλος, αντίθετα, αν και φανατικός Εβραίος, ήταν φορέας της ρωμαϊκής και ελληνιστικής παγκοσμιοποίησης. Ήταν αυτός που μετέτρεψε μια λαϊκή θρησκεία κάποιων ψαράδων σε κτήμα ολόκληρης της ανθρωπότητας!
Κι όμως, ο Δάσκαλος τον Πέτρο διάλεξε να βάλει ως πέτρα και θεμέλιο της Εκκλησίας του.
Συμπέρασμα πρώτο: Η πίστη του Πέτρου ατσαλώθηκε μέσα απ' την προδοσία, την άρνηση, την αποστασιοποίηση απ' τη γοητεία και την καταλυτική σπορά του Δασκάλου!
Πρέπει να προδώσεις για να κλάψεις πικρά, να αισθανθείς ντροπή και να μετανιώσεις για να είσαι έτοιμος, επιστρέφοντας, να γίνεις αποδεκτός και αντάξιος διάδοχος (κι όχι κλώνος) του Δασκάλου σου.
Συμπέρασμα δεύτερο: Ο Σωκράτης προδόθηκε απ' τον Πλάτωνα, κι εκείνος απ' τον Αριστοτέλη. Ο Λούθηρος ήταν αποστάτης της παπικής εξουσίας, ο Μαρξ της αστικής του καταγωγής, ο Νίτσε της μαθητείας του στον Σοπενάουερ, ο Έγελος στον Καντ κι ο Χάιντεγκερ στον Νίτσε. Ο Προμηθέας ήταν ο μεγάλος αρνητής της τιτανικής οικογένειας κι ο Παύλος αρνητής του χριστομάχου ιουδαϊσμού!
Ο καλός δάσκαλος είναι καταδικασμέμος να λεηλατηθεί, να κατακρεουργηθεί, να φαγωθεί, να χωνευτεί, ν' αμφισβητηθεί και ν' απορριφθεί!
Το μεγάλο "ΟΧΙ" των μαθητών του, θεμελιώνει και το μεγάλο τους "ΝΑΙ"...
Ο Δάντης θεώρησε την πράξη του αποτέλεσμα "δειλίας", τον έκρινε ως "μεγάλο αμαρτωλό" και τον "έριξε" στις φωτιές της κόλασης να ψήνεται αιωνίως!
Ο Καβάφης βλέπει τα πράγματα τελείως διαφορετικά:
"Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο το ΟΧΙ να πουν...
Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο το ΝΑΙ"...
Και κάπου αλλού:
"Κι αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή σου όπως θες
τούτο φρόντισε, τουλάχιστον, όσο μπορείς:
μην την εξευτελίζεις"...
Ένα κραυγαλέο "ΟΧΙ" είπε κι ο Πέτρος. Όχι σαν εκείνο του Πάπα του Δάντη. Αλλά ένα "όχι" προδοσίας. Αρνήθηκε τον ίδιο τον Δάσκαλό του.
Από δειλία, φόβο και ανασφάλεια...
Κι όταν συνειδητοποίησε τι έκανε, έκλαψε, ντράπηκε, αισθάνθηκε απέχθεια για την πράξη του...
Αλλά τον ξαναρνήθηκε το Δάσκαλο! Δεν σεβάστηκε την εντολή Του να πορευθούν και να διδάξουν όλα τα έθνη.
Ο Πέτρος δεν μπόρεσε να βγει απ' το εβραϊκό του καβούκι. Να δει τον χριστιανισμό σαν παγκόσμιο κίνημα. Έβλεπε το κήρυγμα του Ιησού σαν ένα απλό συμπλήρωμα της παράδοσης του λαού του.
Ο Παύλος, αντίθετα, αν και φανατικός Εβραίος, ήταν φορέας της ρωμαϊκής και ελληνιστικής παγκοσμιοποίησης. Ήταν αυτός που μετέτρεψε μια λαϊκή θρησκεία κάποιων ψαράδων σε κτήμα ολόκληρης της ανθρωπότητας!
Κι όμως, ο Δάσκαλος τον Πέτρο διάλεξε να βάλει ως πέτρα και θεμέλιο της Εκκλησίας του.
Συμπέρασμα πρώτο: Η πίστη του Πέτρου ατσαλώθηκε μέσα απ' την προδοσία, την άρνηση, την αποστασιοποίηση απ' τη γοητεία και την καταλυτική σπορά του Δασκάλου!
Πρέπει να προδώσεις για να κλάψεις πικρά, να αισθανθείς ντροπή και να μετανιώσεις για να είσαι έτοιμος, επιστρέφοντας, να γίνεις αποδεκτός και αντάξιος διάδοχος (κι όχι κλώνος) του Δασκάλου σου.
Συμπέρασμα δεύτερο: Ο Σωκράτης προδόθηκε απ' τον Πλάτωνα, κι εκείνος απ' τον Αριστοτέλη. Ο Λούθηρος ήταν αποστάτης της παπικής εξουσίας, ο Μαρξ της αστικής του καταγωγής, ο Νίτσε της μαθητείας του στον Σοπενάουερ, ο Έγελος στον Καντ κι ο Χάιντεγκερ στον Νίτσε. Ο Προμηθέας ήταν ο μεγάλος αρνητής της τιτανικής οικογένειας κι ο Παύλος αρνητής του χριστομάχου ιουδαϊσμού!
Ο καλός δάσκαλος είναι καταδικασμέμος να λεηλατηθεί, να κατακρεουργηθεί, να φαγωθεί, να χωνευτεί, ν' αμφισβητηθεί και ν' απορριφθεί!
Το μεγάλο "ΟΧΙ" των μαθητών του, θεμελιώνει και το μεγάλο τους "ΝΑΙ"...
18 σχόλια:
Ένα μικρό διάλειμα απ' τα μουντιαλικά!
Ένα ποστάκι που θα έχει μόνους σχολιαστές τον Τάκη ("μυστήρια πράγματα") και την Κολλητούλα που θα μας πρήξει με τον γοητευτικό αρχηγό της εθνικής Μεξικού...
Μεγάλη καψούρα!
Δηλαδή, απαγορεύεται να σχολιάσουμε οι υπόλοιποι;;;
Μου φαίνεται ότι μας την είπες πάλι, αλλά δεν με νοιάζει! ;)
Καλή εβδομάδα και φιλί κοχυλένιο
Μόλις ήμουνα έτοιμος να ασχοληθώ
με τα μεγάλα ΟΧΙ και ΝΑΙ..
και να καταλάβω τον ποιητή, χτύπησε το τηλ.
ήταν η Κολλητούλα..απαρηγόρητη με την 3αρα.
βρήκε άνθρωπο και αυτή να καψουρευθεί ..τόσοι ωραίοι κύριοι κυκλοφορούν στην Αγγλική ομάδα..
"Το μεγάλο "ΟΧΙ" των μαθητών του, θεμελιώνει και το μεγάλο τους "ΝΑΙ"..."
πσσσς...πολύ μυστήρια πράγματα τελικά..
για αυτό λες μπουμπουνίζει έξω?
ΥΓ Μου αρέσει που η ΜΑΤΡΙΓΚΑ σε πήρε στα σοβαρά, ακου κοχυλένιο φιλί....αυτό και αν είναι μπ.
ΥΓ Μαίηλ ΟΚ
χα χα χα
Τάκη, μου φαίνεται ότι ζήλεψες!
Κοχυλένιο φιλί και για σένα ;)
Κοχύλω, είναι πολύ ζηλιάρικο το καημενούλι!
Πάντως, αν τον ξαναφιλήσεις, που δεν το νομίζω, φρόντισε να του καλύψεις την υπόλοιπη μούρη με καμιά αθλητική εφημερίδα!
Καλό παιδί, αλλά δεν βλέπεται...
Τάκη, και μόνο που της είπες πως έζησες κάποια φεγγάρια στην Αγγλία, την "χάλασες" την Κολλητούλα!
Γιατί εσύ και η Αγγλία είστε "Φίλιππος και Ναθαναήλ"!
Ενώ εγώ κι η Κολλητούλα "Πέτρος και Παύλος" ή, επί το λαϊκότερον... κώλος και βρακί!
χα χα χα
Δεν το πιστεύω να είναι έτσι, αλλά και να ήταν δεν θα το έκανα στον Τάκη. Έχει χιούμορ και αυτό μόνο μετράει για μένα.
Μην ανησυχείς πάντως Ασκαρδαμυκτί, το κοχυλένιο φιλί το κρατάω για σένα. Στους υπόλοιπους μοιράζω πολλά ;)
Ο Τακούλης έχει βρετανικό χιούμορ!
Είναι πολύ "κύριος", σνομπ και ψυχρούλιακας!
Αλλά με τα φιλιά σας θα βελτιωθεί!
Κορίτσια, κάντε το καλό ρίχτε το στο γυαλό!
Αχ χα χαχ κατι εχεις εσυ παιδακι μου τελευταια, κατι εχεις.....
γαυρακι μου, φταιω εγω που ειναι τοσο γοητευτικος ο Ραφαελ?
μεγαλη καψουρα οντως...και τωρα? τι κανουμε? τι να δει κανεις απο μουντιαλ τωρα?
αληθεια, ποιους βλεπει ωραιους κυριους στην αγγλικη ομαδα ο Τακης?...αυτο κι αν ειναι μυστηριο πραγμα...απο κει φαινεται το γουστο του και μονο...
φιλακι παντως, μονο σε μεσογειακους...σε "κυριους", σνομπ και ψυχρουλιακες,μαλλον χαμενο θα παει...
ΥΓ.
οταν φαει τριαρα και η ομαδα του Τακη,πολυ θα ηθελα να τον "παρηγορησω"...
Δεν κατάλαβα Χριστό, μα την Παναγία!!!
Ωραίο και φιλοσοφημένο και ψαγμένο....
Εκπληκτικό!!
Αυτή η αντίθεση του ΟΧΙ, σημαντικότερου του ΝΑΙ - διότι αν ειπωθεί πρώτο το δεύτερο, τότε δεν "μαζεύεται".
Καλή εβδομάδα
:-)
Υ.Γ.
Για takis : Oh Dear 4-1.......
O Τάκης στέλνει αγωνιστικούς χαιρετισμούς απο την γειτονιά μας εδω γύρω(και αυτοί αποκλειστήκαν..)
Πολύ θα ήθελα να με "παρηγορήσει" με κάθε μέσο η PRETENDING αλλά δεν βλέπω 3αρα...με 2-0 ?
ακόμα και ενας σνόμπ αξίζει μερικά ψίχουλα παρηγοριάς...
ΖΟΥΖΟΥΝΑ
Κορίτσι μου αυτά είναι για λίγους ..τι περιμένεις να καταλάβεις..αφου ούτε αυτοί που τα γράφουν δεν τα καταλαβαίνουν
Νομίζω πρέπει να αρχίσουν τα ιδιαίτερα...
Ρικούλα, εγώ από ανέχαθεν "είχα"!
Κι όχι "κάτι", αλλά "πολλά"...
Ζουζού, και μόνο που σε έκανα να επικαλεστείς το όνομα της Παναγίας, το έβγαλα το ψωμάκι μου ως ιεροκήρυκας!
Σπύρο, θα μας γράψεις κι άλλες παιδικές σου αναμνήσεις;
Βάσσια, ο Τάκης δεν είναι Γερμανόφιλος!
Την Ισπανία υποστηρίζει ο άνθρωπος, αλλά, πού θα μου πάει, θα του το γκρεμίσω το όνειρο του παλιό Φράγκο!
Κολλητούλα, τώρα να καψουρευτείς κανέναν Γκανέζο, με τα ρουθούνια-αεροπλανοφόρα!
Καλύτερα να φιλάς τον ζούγκλα, που με τις χειλάρες του θα νιώσεις σα να έπεσες σε ρουφήχτρα, παρά να χαραμίζεσαι με τους Τάκηδες που κ όταν φιλάνε σφίγκουν τα δόντια μη μπει κανένα χέλι στο λαιμό τους...
Ρε χαμένε, πάλι στο Μιλάνο με τον Μπερλουσκόνι είσαι;
Η Κολλητούλα ούτε να σε κοιτάξει δεν καταδέχεται, τέτοιο σαμιαμίδι που είσαι!
Όχι και να σε παρηγορήσει...
Λες να χρειαστεί να παρηγορήσει εμένα αν κάνει καμία γκέλα και στραβογαμήσει η Βραζιλία;
ε,οχι και Γκανεζο, γαυρακι μου...
ελεος...
μετα τον Ραφαελ το χαος...
ποιος μπορει να συγκριθει μαζι του?
εμενα ποιος θα με παρηγορησει μετα τον αποκλεισμο της ομαδας του γοητευτικου μεξικανου?
γαυρακι να οργανωσεις ενα μιτινγκ για ανταλλαγη αποψεων(παντα μουντιαλικων) και αλληλοπαρηγοριας...
Λοιπόν, στο Ευρωπαϊκό στα κορίτσια κάτω των 17 σκίσαμε ! Ισπανία πρώτη (στα πέναλτυ 4-1 την Ιρλανδία..)
ΑΣΚΑΡ, έχασες στην μαντεψιά...
σας βλέπω όλους να κάνετε μνημόσυνο-συνάντηση παρηγοριάς και εγω θα πίνω την σαμπάνια μου μέσα απο το κύπελλο...
ε ρε θα πάρουν τα όνειρα εκδίκηση..
Κολλητούλα, τα βραζιλιανάκια σαρώνουν!
Προς το παρόν εγώ δεν χρειάζομαι παρηγορία!
Ούτε κι ο Τάκης... μόνος εσύ έχεις πρόβλημα!
Τάκη, τι προτείνεις; Να καψουρευτεί η Κολλητούλα κανένα 16χρονο Ισπανό;
γαυρακι,τι ρωτας τον Τακη...εχει την αγωνια του για τον αυριανο αγωνα...
να προσεξει μονο μη καψουρευτει εκεινος καμια 16χρονη πορτογαλικης καταγωγης...
εις αυριον τα σπουδαια λοιπον...
τα ονειρα Τακουλη δεν εβλαψαν ποτέ και κανεναν,επομενως μπορεις μεχρι και αυριο να συνεχισεις να ονειρευεσαι σαμπανιες και κυπελλα...
εσυ παντως,γαυρακι, τη γλυτωσες την παρηγορια(για σημερα τουλαχιστον)...
Δημοσίευση σχολίου