Στη γιορτή της γυναίκας...

Όταν καβατζάρεις τα σαρανταδυό, σαν του λόγου μου, σου μένουν μόνο δυο επιλογές: είτε προετοιμάζεσαι για τα γεροντάματα, ικανοποιημένος για όσα έκανες ή απογοητευμένος για όσα δεν έκανες, είτε ξοδεύεις τα τελευταία σου φυσίγγια και τα παίζεις όλα για όλα!
Εδώ και κάτι χρόνια αποφάσισα να πάψω να παριστάνω τον ευπρεπή μαλάκα. Να εγκαταλείψω τον ενάρετο και βαρετό βίο μου...
Δεν ξέρω πως ακριβώς συμβαίνει, αλλά μια νύχτα -τελικά, όλα τα ενδιαφέροντα πράγματα τις νύχτες συμβαίνουν- μπορεί να σου στρίψει. Τόσο απλά...
Σου τελειώνουν τα λεφτά ή η μπίρα ή, απλά, μπούχτισες να βλέπεις τις ίδιες αηδίες στην τηλεόραση, και νιώθεις πως κάτι πρέπει να κάνεις: να τα σπάσεις όλα, να μαυρίσεις το μάτι του γείτονα, να σκοτώσεις άνθρωπο, να πλακώσεις στις ανάστροφες την γκόμενά σου, ακόμα και να την παντρευτείς!
Τούτη δω έχει έναν απ' τους ωραιότερους κώλους του κόσμου. Ψηλό και στητό, σαν έφηβης γυμνάστριας! Απίστευτο...
Της τον χουφτώνω και με τα δυο χέρια, σα να πιάνω ένα καφάσι μπίρες, και νιώθω τα στρογγυλά βυζάκια της να κολλάνε στο στήθος μου.
Κάθεται γυμνή στο κρεβάτι και με παρακολουθεί να τον παίζω έτσι... αργά και γλυκά.
Κι ύστερα πέφτει πάνω μου κι αρχίζει το γλύψιμο. Παντού... στα πλευρά, στις μασχάλες, στ' αυτιά.
Κλείνει τα μάτια και μου ζητά να της πω προστυχόλογα, πως είναι η βρομερότερη πουτάνα τις Αθήνας, πως γαμιέται σαν σκύλα ή γουρούνα, η επιλογή είναι δική μου...
Σήμερα, όμως, μου την έσπασε με την γκρίνια και τα νεύρα της.
Μάλλον περιμένει περίοδο!
Γαμώ το... τους στρίβει όταν είναι ν' αδιαθετήσουν! Μια μέρα πριν τους έρθει, είναι ικανές να κάνουν φόνο...