Μέσα απ' αυτή την κωλοκατάσταση της οικονομίας, μπορεί να βγούμε και κερδισμένοι!Στο χέρι μας είναι!
Δηλαδή, τόσα χρόνια που είχαμε γίνει δούλοι του καταναλωτισμού, και μάλιστα με δανεικά, τι καταλάβαμε;
Μήπως γίναμε πιο χαρούμενοι, πιο αισιόδοξοι, πιο ευτυχισμένοι;
Το αντίθετο! Γίναμε ανθρωπάκια μίζερα, εγωκεντρικά, υστερικά και τεμπελχανόβια...
Ίσως τώρα το "πάρουμε αλλιώς"!
Να ξαναεπενδύσουμε στις ανθρώπινες σχέσεις.
Στη φιλία και στον έρωτα...
Η "καλύτερή μου" ήταν το 1987, φοιτητάκι και σε μαύρες αφραγκίες.
Η κοπέλα μου έμενε στη Φοιτητική Εστία Ιλισίων, την παλιά, πριν την ανακαίνιση για την Ολυμπιάδα.
Δωματιάκι 2Χ3. Με το ζόρι χωρούσαμε.
Έκοβα απ' το απέναντι πάρκο ένα λουλουδάκι και της το πήγαινα.
Κι εκείνη μου έψηνε στο μικρό γκαζάκι της έναν "ελαφρύ γλυκό".
Μιλάγαμε μέχρι το πρωί, χωρίς να βαριέμαστε, χωρίς να περνά καν απ' το μυαλό μας ότι μας λείπουν οι διασκεδάσεις και οι πολυτέλειες.
Και φιλιόμασταν για ώρες, μέχρι που τα χείλη μας πρηζόντουσαν και μελάνιαζαν...
15 σχόλια:
A, πα πα! τι παρελθοντολογία είναι τούτη. Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα! Το τόοοοοτε, αποτελεί παρελθόν ανεπιστρεπτί.
αν και εγώ που τα λέω, σιγοτραγουδώ το ίδιο παλιό για τον νέο έρωτα...
Παροιμία:
Ο ξεπεσμένος μπακάλης
τα παλιά τεφτέρια ανοίγει...
ΥΓ.Πάντως δεν θα διαφωνήσω για τις ωραίες εποχές, αν και πολύ φοβάμαι πως ήταν θέμα ηλικίας...
Tι ομορφο! Κι εγω χαιρομαι τον ερωτα μου με τον Γκουχου μου, εχοντας την ευτυχια με 650 ευρω το μηνα! Μεχρι και για ταξιδια μας περισσευουν, since we ve got each other, fuck crisis!
Απο τις καλύτερες σου συγγραφικές στιγμές...
Σαν να βλέπω Ελληνική ταινία..
Ξανθόπουλο Βούρτση ..τα μάτια μου υγραίνονται και ρουφάω την μυτούλα...
Θεέ μου, είμαστε όλες έτοιμες για τις αυριανές επίσημες
ανακοινώσεις..
λίγο πριν το άγριο σεξ με τον κ.Παπακωνσταντίνου...
Είμαστε όλοι ευτυχισμένοι γιατί θα γίνουμε 10% φτωχότεροι..
Μαζί σου όμως, γιατί είμαι έτοιμος να επενδύσω σε μία ανθρώπινη σχέση που άμα τη δείς θα σου τρέχουν τα σάλια...(αβέβαιο βέβαια το αποτέλεσμα της επένδυσης..)
ΥΓ. Στην περιγραφή κόψε λίγο, γιατί τα πρηζμένα- μελανιασμένα χείλη μας τρομάζουν λίγο....
Μία το τραγούδι, μία που μας γύρισες πίσω στα φτωχά μα μαγικά φοιτητικά μας χρόνια, μελαγχόλησα...
Λες γι' αυτό μας έφεραν σ' αυτό το χάλι?
Για να εκτιμήσουμε τη φτώχια που απαρνηθήκαμε (όσοι μπόρεσαν δηλαδή) και να ξαναγυρίσουμε πίσω?? ΟΚ συμφωνώ! Τα χρόνια μας όμως μπορούν να μας τα γυρίσουν πίσω?...
Καλό μήνα Ασκαρ!
:))
Χωρίς να διαφωνώ σε δευτερεύοντα θέματα, ξεκινάς από ένα λάθος: η κατανάλωση δε είναι κάτι κακό. Η κατανάλωση βελτιώνει την ποιότητα ζωής, κοινωνικής κι ατομικής. Το πρόβλημα έγκειται στην απώλεια του μέτρου που χάσαμε και μετατρέψαμε την κατανάλωση σε υπερκατανάλωση.
Αχ βρε Ασκάρ μου θυμήθηκες τα νιάτα σου!! Άντε τώρα να αρκεστείς στο φίλημα μέχρι τα χείλη σου να μελανιάσουν.....
Υ.Γ. Τι απέγινε η κοπέλα με τα μελανιασμένα χείλη?
Axxxxxx... den eperimena kati toso tryfero apo sena :P
Polu mou arese.
Το κακό είναι ότι όταν θυμάμαι τις ατελείωτες ώρες που είχαμε περάσει στο παγκάκι του Πεδίου του Αρεως με την κ.Αθεόφοβου μέσα στο κρύο χαμουρευόμενοι,σκέφτομαι ότι τότε καλά ήταν και μας άρεσε αλλά σήμερα αν θα μου έλεγες να κάνω τα ίδια ρίγη φρίκης θα με πιάνουν!
Γλυκοζουζούνα, όλοι οι οικονομολόγοι μάς λένε πως από άποψη βιοτικού επιπέδου θα γυρίσουμε στη δεκαετία του '70.
Άρα, εγώ που ζω ακόμα στο 1987 είμαι και πολύ σύγχρονος!
Εσύ, να αφιερώσεις στον "δικό σου" το παλιό τραγουδάκι "να το πάρεις το κορίτσι"...
Δείμο, αυτός ακριβώς εννοούσα. Δεν είμαι υπέρ του ασκητικού τρόπου ζωής, αλλά το κακό είχε παραγίνει.
Κάθε μέλος της οικογένειας ήθελε το δικό του αμάξι και τη δική του τηλεόραση, να τα αλλάζει το πολύ κάθε 5 χρόνια, να αγοράζει καινούργιο κινητό κάθε εξάμηνο και λαπτοπάκι κάθε δύο χρόνια, να πηγαίνει διακοπές μόνο σε "κοσμικά νησιά" που το μικρό μπουκαλάκι νερό έκανε 2 ευρώ κλπ κλπ
Μεροπίτσα, ίσα-ίσα, τώρα που ωρίμασα κατάλαβα πως στον έρωτα και στο σεξ την πιο μεγάλη ηδονή δεν προσφέρουν τα γκτούπατις-γκτούπατις αλλά τα αισθησιακά αγγίγματα και φιλιά...
Οσο για την κοπέλα, τώρα εργάζεται στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, είχε μια πολύ αποτυχημένη σχέση κλπ κλπ
Ανισόρροπη, έπρεπε να ήξερες πως κάτω απ' τους πολύ κυνικούς και ωμούς ανθρώπους κρύβεται και μεγάλη ευαισθησία...
Αθεόφοβε, εσύ που είσαι τόσο κρυουλιάρης, θα καλοπεράσεις στα καζάνια της κόλασης...
Μορταλάκο, η χρεοκοπημένη Ελλάδα θυμήθηκε την κατοχή κι εγώ τα φοιτητικά μου χρόνια...
Λιαχτίδα, κι εγώ θυμάμαι πως με 550 ευρώ περνούσαμε υπέροχα με μια σχέση μου, και μας περίσσευαν κι όλας!
Οι πολυτέλειες είναι υποκατάστατα της ανθρώπινης επικοινωνίας που χάθηκε...
Τάκη, αν γίνεται να ξαναζήσω την ψυχική γλύκα της περιόδου που δεν είχα μπει στο τρυπάκι "αμάξι- εξοχικό-σκάφος-σούπερ γκόμενα", χαλάλι και το 10% και το 60%, μη σου πω...
Μαριάνα, μπορούμε να νιώθουμε ευτυχισμένοι σε κάθε ηλικία.
Και περισσότερο μετά τα 40 που έχουμε απομυθοποιήσει πολλές καταστάσεις και όνειρα...
ΈΤσι κι αλλιώς το ίδιο αποτέλεσμα έχουν. Απλά στον έρωτα το ευχαριστιέσαι κιόλας!
Μηπως να τον ευχαριστησουμε κιολας τον ΓΑΠ για την καταντια μας;;; Αν θελεις να ευχαριστιεσαι τα λιγα και καλα και αγνα μπορεις να το κανεις χωρις να στο επιβαλουν!
Ασκαρουλη, τι να πω...το να βλεπεις την καλη πλευρα των πραγματων ειναι χαρισμα σε τετοιες στιγμες! Οχι οτι δεν εχουμε γινει καταναλωτικα ζωα και δεν εχουμε χασει την ουσια...αλλα σε αυτο φταιμε εμεις και μονο εμεις και δεν θα επρεπε να χρειαζεται μια κριση για να το καταλαβουμε. Γι' αυτο λεω ξανα και ξανα πως η κριση ειναι πρωτα και κυρια αξιων και μετα ολα τα αλλα!
Παντως το τραγουδακι πολυ καταπληκτικο!!!!Σπερααααα!!!!
Κάτσε ρε Ασκάρ να καταλάβω κι εγώ η χαζή, το ότι είχες περισσότερα λεφτά πριν σε εμπόδιζε να νιώσεις πράγματα;
"Κύριε Παπαντωνίου εγώ που νιώθω και με λεφτά μπορώ να κρατήσω το 13ο μισθό;"
Αγόρι μου δε σου φταίει κανένας καταναλωτισμός αν έχεις χάσει σε συναισθήματα, το μόνο που μπορεί να φταίει είναι το ξερό σου το κεφαλάκι..
Φιλάκια
Ταχυδρόμε, συγχαρητήρια για το βιβλιαράκι σου!
Χριστίνα, συμφωνώ.
Αλλά οι άνθρωποι χρειάζονται συχνά μια γερή σφαλιάρα για να αντιληφθούν και τα αυτονόητα...
Αλητούλα, όταν ο άνθρωπος έχει λεφτά, το μυαλό του γυρίζει συνέχεια γύρω απ' αυτά.
Αλλά κι οι υπόλοιποι, πάλι τον βλέπουν ως πορτοφόλι!
Αυτά είναι απαράβατος πνευματικός νόμος!
Γι' αυτό και η θρησκεία ταυτίζει το χρήμα με τον "διάβολο"!
Θεολόγησε πάλι ο Άκσαρ!
Δημοσίευση σχολίου