Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 11

Χαμηλοί τόνοι, υψηλοί στόχοι!

Γιώργο,
αντίπαλός σου δεν είναι ο "απερχόμενος"!
Είναι τα τεράστια κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που σου κληροδότησε!
Έχε, όμως, υπ' όψιν σου πως δεν έχεις την πολυτέλεια της "περιόδου χάριτος"!
Ούτε μπορείς να ελπίζεις στην "επιείκειά" μας.
Θα κριθείς αυστηρά από την πρώτη στιγμή!
Το λάθος που κάναμε με τον Καραμανλή, που του δείξαμε απεριόριστη εμπιστοσύνη και ανοχή, δεν θα το επαναλάβουμε...
Μόλις εγκατασταθείς στου Μαξίμου φρόντισε:

α) να θέσεις σαφή όρια στον κομματικό και συνδικαλιστικό μηχανισμό. Σε αυτούς τους χώρους, κυρίως, καλλιεργείται κλίμα λεηλασίας του δημόσιου χρήματος. Αυτοί είναι που διεκδικούν "συγκυβέρνηση" και βάζουν διαρκώς εμπόδια σε κάθε εκσυγχρονιστική πρωτοβουλία.

β) να μετριάσεις τον "ιδεολογικό ζήλο", και να επιλέξεις λύσεις ρεαλιστικές, εφαρμόσιμες και αποτελεσματικές Η οικονομία μας κρέμεται σε μια κλωστή!
Υ.Γ.: Η γνώμη μου για τον Σημίτη: αντικειμενικά ήταν ένας πετυχημένος πρωθυπουργός. Νοικοκύρεψε κάπως το κράτος και συμμάζεψε την οικονομία. Όσοι θυμούνται τι χάος παρέδωσε το 1993 ο Μητσοτάκης, θα καταλάβουν τι εννοώ...
Ο Σημίτης θα μπορούσε να μείνει στην ιστορία ως ο "καλύτερος πρωθυπουργός της Δεξιάς"!
Δεν είχε καμία επαφή με την κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ, αδιαφόρησε για τις ανάγκες και τα προβλήματα των "μη προνομιούχων", θεοποίησε τους αριθμούς εις βάρος της κοινωνίας, επέτρεψε στη διαπλοκή και στη διαφθορά να χώσουν βαθειά τα νύχια τους στο κράτος και στο ΠΑΣΟΚ!
Την άποψή μου για το Σημίτη είχα διατυπώσει, παραμονές ευρωεκλογών, κι εδώ:

http://askardamikti.blogspot.com/2009/06/blog-post_03.html

12 σχόλια:

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Με τα του Σημίτη θα ασχοληθούμε μόνο σήμερα. Από αύριο το αφήνουμε οριστικά πίσω. Η γνώμη μου:
1. Ο ΓΑΠ, λειτούργησε σωστά και θεσμικά. Του πρότεινε δύο σπουδαίες επιλογές σεβόμενος απόλυτα το πρόσωπο (Α' Αθήνας, Α' Πειραιά).
2. Ο Σημίτης απαίτησε ουσιαστικά συνδιοίκηση, απαιτώντας θέση επικεφαλής στο Επικρατείας, αμφισβητώντας το δικαίωμα του Προέδρου να δώσει το "στίγμα" του.
3. Είχαν βέβαια προηγηθεί δημοσιεύματα των διαπλεκομένων..
4. Ο ΓΑΠ, δεν μπορούσε να δεχτεί τελεσίγραφα και επιτροπίες και τον έστειλε..
5. Την ίδια μοίρα θα έχουν και άλλοι της εποχής εκείνης που κοκορεύονται ανερυθρίαστα για θέσεις μεγάλες.

Αλλάζουμε σελίδα, πάμε μπροστά! Τα σημάδια ΄φαίνονται καλά!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ορεινέ, πράγματι, μετά από πολλά χρόνια τα "σημάδια είναι καλά"...

Ανώνυμος είπε...

Αλλά φίλοι μου, φεύγει ο Σημίτης έρχεται ο Παπαδήμος, ο οποίος ως διοικητής της ΤΤΕ ήταν από τους αρχιτέκτονες της οικονομικής του πολιτικής...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Κομμούνι, ο Γιώργος έχει αποδείξει πως δεν πάσχει από ιδεολογικές αγκυλώσεις. Ακούει τους πάντες και αξιοποιεί οποινδήποτε έχει γνώση, εμπειρία και εντάσσεται μέσα στα πλαίσια της πολιτικής που χαράζει ο ίδιος και τα όργανα του κόμματος.
Είναι βέβαιο πως μετεκλογικά θα αξιοποιήσει πολιτικούς και τεχνοκράτες από κάθε ιδεολογικό και επαγγελματικό χώρο.

Δεν ξέρω αν αυτό "σοκάρει" τη μονολιθική αριστερά, αλλά οι ιδεολογικές παρωπίδες και τα "εικονίσματα" είναι συνταγή αποτυχίας!
Το λέω και στο ποστ μου: χρειάζονται λύσεις πρακτικές, ραλιστικές, αποτελεσματικές! Πάντα, βέβαια, με κοινωνική ευαισθησία και σεβασμό στον άνθρωπο και στο φυσικό περιβάλλον!

Αλίμονο αν προτάσσαμε τις ιδεοληψίες μας! Θα το "κλείναμε" το "μαγαζί Ελλάς"!

Φαντάζεσαι κάποια κυβέρνηση να εφάρμοζε την πρόταση Αλαβάνου-Σύριζα "να διορίσουμε στο Δημόσιο 100.000 ανέργους για να αντιμετωπίσουμε την ανεργία";
Τέτοιες γελοιότητες μόνο απ' την "ελληνική αριστερά" μπορεί ν' ακούσει πλέον κανείς!

George είπε...

καλά τα λες ! Για να δούμε θα σε ακούσει? Κι αν σε ακούσει αυτός τι θα αποφασίσει να κάνει? Και αντε και αποφάσισε, θα τον αφήσουν??

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Ένα σχόλιο κι' από μένα για το σύντροφο Τσουκνίδα. Τον πρώτο καιρό τα πράγματα στα Δημόσια Οικονομικά θα είναι δύσκολα, ιδίως στις διεθνείς Αγορές, που δε θα καλουποδεχτούν τη διαφαινόμενη αριστερή στροφή, άσε δε τη χρεωποπία που ούτως ή άλλως έχουμε. Πρόσωπα όπως ο Παπαδήμος μπορεί να αποδειχθούν υπερπολύτιμα. Από κει και πέρα ο Παπαδήμος δεν ήταν "αρχιτέκτονας". ένας απλός τεχνοκράτης ήταν. Σε κάθε περίπτωση το οικονομικό επιτελείο θα έχει κι' άλλα πιο πολιτικά χαρακτηριστικά.
Τσουκνίδα μη "πιάνεσαι" από τέτοια. Η απομάκρυνση Σημίτη έχει τεράστια σημασία..

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Γιώργο, εμείς να κάνουμε το χρέος μας κι από κει και ύστερα βλέπουμε!
Αν ο Γιώργος μάς απογοητεύσει δεν θα δυστάσουμε να τον τιμωρήσουμε!
Ούτε αυτός, όπως λέει, έχει κάποια εξάρτηση από συμφέροντα, ούτε κι εμείς κάναμε τάμα να τον υποστηρίζουμε σε ό,τι κι αν κάνει!
Τέρμα τα "στραβά μάτια" στους πολιτικούς μας!
Αυτό μάς έφαγε...

Ορεινέ, ο Τσουκνίδας μοιάζει με τις νοικοκυρές που δεν θέλουν να ζυμώσουν και ψειρίζουν το αλεύρι!

------ είπε...

Ασκαρούλη μου είχα καιρο να διαβάσω (σε εφημερίδα ή σε περιοδικό...καλα σε blog ούτε λόγος...) ένα τοσο λιτο και ξεκάθαρο πολιτικο κείμενο...
καλημερα σου πιτσιρικο μου και ο ήλιος είναι ψηλά...ας έχει συννεφα.

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Ο τρόπος που φέρθηκε ο ΓΑΠ στον Σημίτη ήταν τραγικός. Κρίμα γιατί όταν ο ΓΑΠ ήταν απλώς δελφίνος είχε πολλές και σωστές θέσεις. Πλέον το παίζει Ανδρέας και δεν του βγάινει. Κρίμα ξανά...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Νανούλα, σίγουρα ναι!

Γιάννη, δεν συμφωνώ μαζί σου. Ο Γιώργος του πρότεινε του Σημίτη την πρώτη θέση στα ψηφοδέλτια Α' Αθηνών και Α' Πειραιώς.
Σου θυμίζω πως τόσο στις εκλογές του 2004 όσο και του 2007 ο Σημίτης ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου της Α' Πειραιώς. Γιατί στις δύο προηγούμενες εκλογές δεν θέλησε να ηγηθεί του ψηφοδελτίου επικρατείας και το απαίτησε τώρα;
Είναι προφανές πως επιδίωξή του είναι να θέσει τον Γιώργο υπό κηδεμονία. Να γίνει "ο Σουφλιάς του ΠΑΣΟΚ"!
Αυτό είναι απαράδεκτο και πολύ ορθώς τον "έστειλε στη μάνα του" ο Γιώργος!
Σου θυμίζω, τέλος, πως κανείς πρώην πρωθυπουργός δεν ηγήθηκε του ψηφοδελτίου επικρατείας του κόμματός του. Ούτε ο Τζανετάκης, ούτε κι ο Μητσοτάκης...

KitsosMitsos είπε...

Πιστεύω ότι έχει καλές ιδέες. Το θέμα είναι αν θα τον αφήσουν οι παρατρεχάμενοι να τις εφαρμόσει.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Κιτσομήτσο, το έχω ξαναπεί: εμείς, ως πολίτες, οφείλουμε να κάνουμε το χρέος μας. Να δώσουμε στον Γιώργο, με την ψήφο μας, τη δύναμη που χρειάζεται για να υλοποιήσει τις ιδέες του.
Αν επαναληφθεί το "φαινόμενο Καραμανλή", δηλ. φανεί άτολμος και υποχωρητικός στους κάθε είδους "παρατρεχάμενους", τότε θα έχει κι ο Γιώργος την ίδια και χειρότερη τύχη...