Κυριακή πρωί με τους Πεντηκοστιανούς...

Ε, λοιπόν, ήταν ωραίος τύπος! Απ' τα μεγαλύτερα καθίκια που υπάρχουν, αλλά, όταν το απαιτούσαν οι περιστάσεις ... ωραίος τύπος!
Είχε ήδη ξημερώσει και οι θαμώνες στο μπαρ αραίωσαν επικίνδυνα. Το πρωινό φως έμοιαζε με άγγελο που κατουράει στην μπύρα σου!
Απέναντί του καθόταν μια πουτάνα απ' το Μπαγκλαντές που της έλειπαν τα μπροστινά δόντια.
Ο τύπος διέθετε τη σωστή δόση αλητήριας φήμης για να τη ρίξει στο τζάμπα. Δεν του περίσσευαν τα φράγκα για να πληρώνει και τις πουτάνες...
Της έκανε ένα νεύμα με νόημα κι εκείνη ήρθε αμέσως κοντά του. "Κούκλε, πιάσε μου τον κώλο! Πιάστον να δεις πόσο μεγάλος έχει γίνει..."
Την πήρε απ' το χέρι και βγήκαν στην Ευρυπίδου. Τέτοια ώρα οι μοναχοί στο Θιβέτ και στο Άγιος Όρος προσεύχονται για όλους αυτούς που κοιμούνται ώστε όταν ξυπνήσουν να ξεκινήσουν τη μέρα τους με σκέψεις αγνές κι ευγενικές...
Σε λίγες ώρες θα ξυπνήσουν και οι κυρίες των βορείων προαστείων και θ' αρχίσουν να μπανιαρίζουν και να χτενίζουν σαν υστερικές τα τσιουάουα πριν τα βγάλουν βολτούλα...
Δίπλα του πέρασε μια γκαστρωμένη γυναίκα. Είχε δει και χθες μία. Μοιάζουν σα να έχουν φουσκώσει τις κοιλιές τους με τρόμπες ποδηλάτου. Για να μην πω ... με αναθυμιάσεις υπονόμων!
Στη γωνία της Σοφοκλέους πρόσεξε μια προθήκη μ' έναν κατάφωτο σταυρό που πάνω της έγραφε: "Όποιος πιστεύει σε Μένα δεν θα πεθάνει"! Κάτι τον έκανε να αναβάλει το τριτοκοσμικό γαμήσι και να χωθεί στην ευρύχωρη αίθουσα.
Μέσα, ένας ψηλός άντρας, πάνω σε ένα βάθρο, τσίριζε ανυπόφορα: "Ελάτε αδελφοί, ποιος θα ομολογήσει πίστη; Ας σηκωθούμε όλοι μαζί να πούμε τον 22 Ψαλμό... Κύριος ποιμαίνει με και ουδέν με υστερήσει".
Κάθε τόσο όλο και κάποιος φώναζε έτσι, στα ξεκούδουνα, "Δόξα στον παντοδύναμο Κύριο και Σωτήρα μας"!
"Ελάτε!" ωρυόταν ο ψηλός "ποιος θα ομολογήσει; Εσύ, αδελφέ Νίκο, δεν θα ομολογήσεις;"
Ο αδελφός Νίκος σηκώθηκε και είπε με τελετουργικό ύφος: "Θυσιάστηκες για να με σώσεις Κύριε!"
"Αμήν! Αμήν! Αλληλούια!" φώναξε το εκκλησίασμα.
Ο ψηλός από το βάθρο άρχισε να αναλύει πώς ο αδελφός Νίκος λυτρώθηκε με τη θυσία του λετρεμένου Ιησού.
"Ελάτε τώρα! Ποιός θα ομολογήσει; Εσείς, κύριε, που μόλις μπήκατε και στέκεστε όρθιος, θέλετε να ομολογήσετε;"
Όλη η αίθουσα στράφηκε προς το μέρος του.
Εκείνος, ρεύτηκε ελαφρά, και είπε όσο πιο επίσημα μπορούσε: "Αν είχα μια μπίρα κι ένα σάντουιτς με καπνιστό χοιρινό, τι υπέροχος φίλος θα ήταν ο Ιησούς..."