Τρόμαξε κι ο ίδιος μόλις ανακάλυψε πόσο μεγάλη χαρά ένιωσε την ώρα που τον χτυπούσε! Πραγματικά... με πόση ηδονή ξάπλωσε τον τρίτο υποπλοίαρχο στο κατάστρωμα! Κι αν δεν είχε μείνει ξαπλωμένος και ακίνητος, θα εξακολουθούσε να τον χτυπά με χαρά, μέχρι να τον αποτελειώσει...Όφειλε να το ομολογήσει στον εαυτό του ... τίποτα δεν θα του προξενούσε μεγαλύτερη απόλαυση απ' το να τον σωριάζει ολοένα χάμω και να κάνει το κουτό, ροδοκόκκινο πρόσωπό του μια ματωμένη άμορφη μάζα κρέατος!
Έχουμε μέσα μας πράγματα που δεν είναι καθόλου ευχάριστο να τ' ανακαλύπτουμε. Μπορεί ν' ακούμε Μότσαρτ, να γράφουμε ποιήματα, να διαβάζουμε τη Βίβλο, να μελετάμε Καντ, Χέγκελ και τους αρχαίους φιλοσόφους, αλλά πίσω απ' όλ' αυτά, στο βάθος μας, διακρίνεται ένα άλλο πρόσωπο, το κτηνώδες πρόσωπο του εγκληματία, που ίσως όλοι κουβαλάμε στα μύχια της καρδιάς μας.
Δεν είναι τόσο ωραίο ούτε τόσο εμψυχωτικό ν' αντικρίζεις αυτό το δολοφονικό πρόσωπο στον καθρέφτη...
Παλιότερα, όταν ήταν πιο νέος, είχε ανακατευτεί σε καυγάδες και γροθοπατινάδες, κι είχε μάθει απ' ανάγκη ν' αμύνεται. Αλλά πρώτη φορά ένιωθε μέσα του αυτή την όρεξη να σκοτώσει κάποιον! Εκείνο που τον έθλιβε ιδιαίτερα ήταν ότι άργησε τόσο πολύ ν' αναγνωρίσει αυτόν τον άνθρωπο μέσα του... ήταν ήδη τριαντατριών χρονών!
Έχουμε μέσα μας πράγματα που δεν είναι καθόλου ευχάριστο να τ' ανακαλύπτουμε. Μπορεί ν' ακούμε Μότσαρτ, να γράφουμε ποιήματα, να διαβάζουμε τη Βίβλο, να μελετάμε Καντ, Χέγκελ και τους αρχαίους φιλοσόφους, αλλά πίσω απ' όλ' αυτά, στο βάθος μας, διακρίνεται ένα άλλο πρόσωπο, το κτηνώδες πρόσωπο του εγκληματία, που ίσως όλοι κουβαλάμε στα μύχια της καρδιάς μας.
Δεν είναι τόσο ωραίο ούτε τόσο εμψυχωτικό ν' αντικρίζεις αυτό το δολοφονικό πρόσωπο στον καθρέφτη...
Παλιότερα, όταν ήταν πιο νέος, είχε ανακατευτεί σε καυγάδες και γροθοπατινάδες, κι είχε μάθει απ' ανάγκη ν' αμύνεται. Αλλά πρώτη φορά ένιωθε μέσα του αυτή την όρεξη να σκοτώσει κάποιον! Εκείνο που τον έθλιβε ιδιαίτερα ήταν ότι άργησε τόσο πολύ ν' αναγνωρίσει αυτόν τον άνθρωπο μέσα του... ήταν ήδη τριαντατριών χρονών!
18 σχόλια:
:) Αγκαλιά σφιχτή και φιλάκι ζεστό για να ησυχάσεις, καρδούλα μου.
Όμορφο τραγούδι που διάλεξες!!
το 'χω ....και το φοβαμαι....
συνηθως τρωω πολλα γλυκα ..να φευγει η πικρα....
αλλες φορες απλα το ριχνω στην πλακα.....και ευτυχως οι αλλοι γελανε.....
η τελευταια φορα που θυμωσα...τοσο που να σκοτωσω....ηταν την πρωτοχρονια....γκρρρρρ!!!
συναισθηματα....παντα κρυβουν την λεξη θυματα αλλα με ητα απο την λεξη θητης....
ο θητης βαζει ενα συν +(σταυρό) στο θυμα και ετσι δημιουργειται
το συναισθημα...θεος 'σχωρες το θυμα !!!!
να συνεχισω ;;;
Γιατί το ανακάλυψε στα 33 του; Ποιος ήταν; Ο Ιησούς, ο Μεγαλέξανδρος ή εσύ;
Επιτέλους πχοιοτικόν βίδεον!
Υ.Γ. Όταν εμένα με πιάνει να θέλω να σκοτώσω, φαντάζομαι το υποψήφιο θύμα και το υποβάλλω σε διάφορα επιστημονικά μαρτύρια. Μετά συνήθως μου περνάει. Αν δε μου περάσει, ξεγράφω διά παντός το/τη λεγάμενο/η και σκοτίστηκα για τους φόνους.
Ε, αν περάσουν κάμποσα απαραίτητα χρόνια (πολλά) ίσως τους ξαναθυμηθώ με μιαν ανθρωπιστική, αλλά εντελώς απρόσωπη αγάπη. Καλά να είναι οι ανθρώποι, αλλά μακριά μου! :)
Aισιοδοξότατο αν στά 33 χρόνια του
είδε τον εαυτό του να ισορροπεί στήν κόψη του μαχαιριού.
Aσκαρδά...
Δεν σε διάβασα, αλλά κοιτάζω την κοπελιά από κάτω . Δεν μπορώ να αγριέψω, όταν την βλέπω με πιάνει μια τρυφερότητα !
Ρε Σπίθα...
Δεν αφήνεις λέω εγώ τα κλεμμένα μπούτια απ' το κοτόπουλο, να βοηθήσεις το Γιώργο Θαλάσση και την Κατερίνα να κλέψουν καμιά ρεζέρβα απ' το Γερμανικό καμιόνι;
Μη δούμε τσούλα (θου, Κύριε φυλακή τω στόματί μου!) να εμφανίζεται!
Ωραίο βιντεάκι. Πέρα από το φανταστικό τραγούδι με τους στίχους του Καββαδία μ΄άρεσαν οι εικόνες του... όσο για τον καραβόσκυλό σου τον βλέπω φορτωμένο σήμερα..Μάλλον χρειάζεται κάποια τρυφερή συντροφιά μόλις πιάσει λιμάνι
Αυτές τις μέρες ήθελα να σου αφιερώσω ένα βιντεάκι. Ήταν αυτό που έβαλες. Σε μπελά μ' έβαλες. Πρέπει να βρω άλλο.
Ωραία ιστορία, αντιεξουσιαστική.
Κατ' αρχήν να ευχηθούμε σε όλους καλόν μήνα και καλή εβδομάδα! Ο Δεκέμβρης ήταν των νέων, ο Γενάρης των αγροτών, να δούμε τι μας περιμένει τον Φλεβάρη...
Πάντως, οι εκλογές μάλλον απομακρύνονται όσο αυξάνει η ψαλίδα υπέρ του ΠΑΣΟΚ.
Μου φαίνεται πως ο Καραμανλής τζάπα κουράζεται "να γυρίσει το παιχνίδι"!
Η σχέση του με τον ελληνικό λαό έχει πλέον διαλυθεί! Φανταστείτε μια τελειωμένη ερωτική σχέση, και ο ένας να προσπαθεί να μεταπείσει τον άλλον κάνοντάς του δωράκια και υποσχόμενος αλλαγές συμπεριφοράς. Μάταιος κόπος...
Μαριλίτσα, το χαλαροφιλάκι σου έπιασε!
Ίσσαλλε, αν κατάλαβα καλά δεν είσαι απ' τους τύπους που θα βάψεις τα χέρια σου με αίμα! χαχα
Αστερούλα, εσύ αφού δεν σκότωσες ακόμα τον Σπίθα, δεν θα σκοτώσεις κανένα!
Σπίθα, η Αστερούλα μας βγήκε πιο ζηλιάρα απ' τη Μαριλίτσα!
Παίδες, μην τσακώνεστε, στην ίδια "τάση" ανήκετε! (κι εκεί ρε Σπίθα με τους χαμένους είσαι; Πολύ λούζερ αδελφάκι μου...)
Πρωτόγονε, αισιοδοξότατο και συναρπαστικό!
Βασίλη, λες να πρέπει ν' αφήσει για λίγο το "μεγάλο λιμάνι" και ν' αράξει στο απάγγιο του Χάνδακα;
Ορεινέ, ο γιουτούμπης-μπαξές έχει πολύ πράμα! Κάτι καλό θα βρεις...
Κοίτα να δεις... Εγώ ανήκω στις άλλες "δε φταίει ο λεβέντης μας, φταίει η λεγάμενη η οποία οφείλει και να φτύσει το γάλα της μάνας της". Μετά η επόμενη λεγάμενη. Μετά η μεθεπόμενη. Όταν αποφασίσω ότι δεν πάει άλλο, έρχεται η σειρά του λεβέντηηηη. Αλλά γιατί να βάψεις τα χέρια σου με αίμα, όταν μπορείς να βασανίσεις όμορφα, έξυπνα και αποτελεσματικά, ε;
Παλιά στα νιάτα μου ήμουνα πολύ άνετη και πολιτισμένη. Αλλά αναθεώρησα. Τα λάθη μας πρέπει να τα διορθώνουμε! :)
Σιγά τα αίματα φίλε ...
Με το τραγούδι του Καβαδία
ποιόν προσπαθείς να φοβίσεις !!!
Το Μαριλιζάκι δεν τσιμπάει απ' ότι είδα ...
όσο για τους υπόλοιπους έχουμε ...
απόσταση ασφαλείας !!!
Πως μας ταξιδεύεις..
Αστερούλα, σιγά μην έχει τόσες γκομενοεπιτυχίες ο Σπίθας! Μόνο κάτι ψιχουλάκια που πέφτουν απ' το τραπέζι μου μαζεύει...
Side21, το Μαριλιτσάκι δεν μασάει καθότι κρητικοπούλα. Αλλά και οι άλλοι δεν τρομάζουν πλέον. Με έχουν καταλάβει πως όλο λόγια είμαι...
Ταχυδρόμε, απ' ότι βλέπω εσύ ταξιδεύεις συνέχεια από Πόρτσμουθ σε Βρυξέλλες!
Γενικώς μιλάω.
Κάποια στιγμή το 'πα κιόλας, θα ανεβάσω και ανάρτηση με τα αποστάγματα της σοφίας μου.
Όσο για το κέρατο, ένας φίλος (καλή του ώρα) έλεγε:
"Εγώ ζηλεύω. Γι' αυτό και τις γυναίκες τις κερατώνω. Αν αυτή με κεράτωσε, τότε ανταπέδωσα τα ίσα. Αν δε με κεράτωσε, μαγκιά μου!"
Πέραν από το ότι υπάρχουν χίλιοι τρόποι για να έρχεσαι πάντα στο καπάκι. Το θέμα είναι ότι όταν δημοσιεύεις τα σάπια, τα μαθαίνουν κι οι άλλοι και ο εχθρός αντεπιτίθεται. Και πρέπει να τον έχεις πάντα στο απίκο. :)
Σε σχέση με το θέμα "τι να τον κάνω τον κακό, να τον ξεμαλλιάσω, να του ρίξω βιτριόλι, να του βάλω τρικλοποδιά να πέσει και μετά να τον ρωτάω τι έπαθε κλπ" συμφωνώ με την Αστερόεσσα.
Επειδή είμαι της "μη βίας", πρώτα τον βγάζω από τη ζωή μου και δεύτερον , "μακρυά κι αγαπημένοι".Πέφτει delete μόνιμο.
Έτσι έχω ακόμα καθαρό ποινικό μητρώο.
"Έχουμε μέσα μας πράγματα που δεν είναι καθόλου ευχάριστο να τ' ανακαλύπτουμε"
ΈΤσι είναι!!
Πολύ ωραίο!
Κι ο Καββαδίας ανεπανάληπτος!!
Εκείνος θα απαντήσει... Στο τελευταίο του ταξίδι κοίταζε τον χάρτη ή τον καθρέφτη;
Δημοσίευση σχολίου