Στο λιμάνι του Αμστερντάμ...

Τέτοια εποχή νυχτώνει νωρίς στο λιμάνι.
Ήταν απ' τους πρώτους που μπήκε στο μπαρ.
Όπως κι αυτός έτσι και οι περισσότεροι άντρες που συχνάζουν σ' αυτά τα μέρη, ψάχνουν για γυναίκα. Μια γυναίκα απλά για να τον χώσουν ή, έστω, να μοιραστούν μαζί της τα συννεφάκια, τις βροχούλες και τα φεγγαράκια...
Αυτή, πάντως, η "φιλοδοξία" κάνει τους άντρες πιο καθαρούς. Το βλέπεις αμέσως στις αντρικές τουαλέτες όπου το κωλόχαρτο εξαντλείται πολύ γρήγορα. Τα καλαθάκια είναι ξεχειλισμένα και δεν βρίσκεις χαρτί ούτε για να φυσήξεις τη μύτη σου...
Το τίναγμα της ψωλής δεν συνηθίζεται πια, κι αυτό συμφέρει τις γκόμενες αλλά όχι τους άντρες γιατί αποκτούν την ψυχολογία του αγχωτικού εραστή...
Οι συνέπειες είναι τραγικές. Οι περισσότεροι απ' αυτούς που μετά το κατούρημα τον σκουπίζουν με κωλόχαρτο, ελπίζοντας πως όχι μόνο θα βρουν γκόμενα αλλά και θα την ψήσουν να τους τον πάρει τσιμπούκι από το πρώτο ραντεβού, καταλήγουν στο άδειο κρεβάτι τους να τον περνάνε απ' το δεξί στ' αριστερό...
Η κοπελίτσα πίσω από τον πάγκο δεν ήταν καμιά θεογκόμενα, όμως ήταν ακριβώς αυτό που φαινόταν. Ένα όμορφο μουτράκι κι ένα σφιχτό νεανικό κορμάκι. Χωρίς βαψίματα και μαλακίες, χωρίς τακούνια και τουπέ. Εδώ που τα λέμε ... δεν υπάρχει μεγαλύτερη πίκρα απ' τις απομυθοποιημένες θεές της νύχτας!
Έτσι στην ψύχρα, έριξε πάνω στον πάγκο ένα μικρό βουναλάκι άσπρη σκόνη κι έβγαλε απ' την τσέπη του μια τηλεκάρτα κι ένα κολαριστό εικοσάευρω. Έκοψε με την τηλεκάρτα τρεις γραμμές κι ύστερα την έγλειψε. Αυτές οι δουλειές χρειάζονται καθαρή ρηνική κοιλότητα, γι' αυτό πρώτα φύσηξε δυνατά σε μια χαρτοπετσέτα. Έμοιαζε με ιεροτελεστία.
Πήρε δύο γραμμές ρουφώντας με το εικοσάευρω-καλαμάκι.
"Η άλλη είναι δική σου" της είπε και της πάσαρε το κυλινδρικό χαρτονόμισμα...