Σάββατο, Απριλίου 5

Παίρνουμε μια απόφαση;

(Από το ιστολόγιο θεολογικού προβληματισμού "Συ είπας"!)
… να μην υπερβούμε ποτέ
το ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης
που απαιτείται
για στέγαση, ψυχαγωγία και διατροφή!
Οτιδήποτε ξοδεύουμε πέραν αυτού
το στερούμε από κάποιον άλλον
που το έχει ανάγκη!
Όσο υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος
που πεινά,
οι υπερβολικές χαρές και απολαύσεις
συνιστούν κλοπή …

25 σχόλια:

dyosmaraki είπε...

Χμμμμμ!

Τα έξοδα για πνευματική δια_ΤΡΟΦΗ είναι μέσα ή θεωρούνται υπερβολική απόλαυση????

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Πασά μου,το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες σου! Θα το εφαρμόσεις κι εδώ;;;;;;;;

candy's τετραδιάκι είπε...

Και να θελουμε τωρα πια δεν μπορουμε αγαπητε Ασκαρουλι να υπερβουμε το οριο.

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Νατο πάλι...αυτό αν δεν κάνω
λάθος ειναι για το φιλοσοφούμε άνευ μαλακίας η κάνω λάθος?

Τελος πάντων...συμφωνώ και προσθέτω οτι κατά την γνώμη μου, όταν δεν τηρούμε τις ισορροπίες, τότε αυτό ειναι εις βάρος μας και όχι μόνο εις βάρος των άλλων


τσίου!!!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Βρε μ' αρέσεις εσύ τελευταία σου λέω...

ΜΠΕΣΑ!!!!

"...συνιστούν κλοπή..."
Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όλοι μας και προ πάντων τα μεγάλα του πλανήτη αφεντικά.

Φιλί, ξανά φιλί βρε (Μ' ΑΡΕΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ) και Γλαρένιες αγκαλιές

habilis είπε...

!!!Eτσι ακριβως θα επρεπε να ειναι...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Τότε να κόψεις τις μπύρες και τα συναφή, άσε δε... το χαρέμι !!!

3 parties a day είπε...

Δεν συμφωνώ. Κανείς δεν κλέβει από κανέναν (καλά, αυτό μην το πάρεις τοις μετρητοίς).
Υπάρχουν άφθονα για όλους.
Το να γίνουμε όλοι δυστυχισμένοι, δεν θα μειώσει τη δυστυχία στον κόσμο. Μάλλον θα την αυξήσει.

doctor είπε...

... μη φτάσουμε όμως στο σημείο να νιώθουμε τύψεις όταν απολαμβάνουμε κάτι.

Το πόσο χορτάτος είσαι αποτελεί θέμα γεωγραφίας.
Κάποιοι έτυχε και γενήθηκαν στην Σομαλία, κάποιοι άλλη στην Σουηδία...

Νομίζω ότι το θέμα δεν πρέπει να τίθεται σε προσωπικό αλλά σε διακρατικό επίπεδο (βλ.χρέη χωρών τρίτου κόσμου, ανύπαρκτες κρατικές δομές, εκτεταμένη διαφθορά που διασπαθίζει την όποια διεθνή βοήθεια, έλλειψη δημοκρατίας κ.λπ.).

Το να νιώσω τύψεις εγώ επειδή είμαι στην Βάρη και ...καταλύω την σαρακοστή τρώγοντας τα πάντα εκεί εκτός του τσολιά δεν νομίζω ότι βοηθά την κατάσταση.

Αυτό που μπορώ να κάνω ως άνθρωπος το κάνω: έχουμε υιοθετήσει ένα παιδάκι στην Σομαλία μέσω της Action aid και δίνουμε 22 ευρώ το μήνα που για εκεί είναι ένας μισθός!
Δεν σημαίνει ότι το κάνω αυτό και ...καθάρισα ή έχω την συνείδησή μου ήσυχη.
Απλώς κάνω κάτι που νιώθω σωστό, όχι όμως και να νιώθω τύψεις όταν τρώω επειδή εκείνη τη στιγμή κάποιος άλλος πεθαίνει.

Αυτό θυμίζει χριστιανική υποκριτική ηθική.

doctor

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Νομίζω το "χρέος" μας απέναντι σ'αυτούς που δεν άπολαμβάνουν αυτά που έχουμε εμείς, είναι η "στάση ζωής" μας.
Εξηγώ...
Έχω δουλειά;
Να την κάνω έντιμα και να ανθίσταμαι στην "κατάχρηση εξουσίας". Να τιμώ, αυτό που κάνω και να σέβομαι το επαγγελμά μου.
Κοιωνικός περίγυρος..
Να νιώθω ότι είμαι "μονάδα" και να συναισθάνομαι, τις ευθύνες μου, απέναντι στον δίπλα μου..
Με λίγα λόγια, ο καθένας μας στον μικρόκοσμό του, να έχει κοινωνική συνείδηση...
Αυτό μειώνει την εξάπλωση του "κακού'
Μια μάχη γίνεται και πρέπει να μην δίνουμε χώρους..
Καλημέρα.

purple είπε...

με καλυψε ο σπιθας!!!

βασίλης είπε...

Δεν γίνεται αυτό ασκάρ. Μόνο υποχρεωτικά μπορεί κάποιος να χαρίσει την περιουσία του στον μη έχοντα.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Βασίλη...χαίρομαι που σε βλέπω!! (-ρρρ)
Μα για νάμαι, ειλικρινής, πιό πολύ χαίρομαι την... purple.
Συμφωνεί μιά κυρία, μαζί μου!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Δυοσμαράκι, μόλις διαβάσουμε ένα βιβλίο αμέσως το δίνουμε σε άλλον!
Ποτέ δεν το φυλακίζουμε στα ράφια μιας βιβλιοθήκης!

Ψυχούλα, ποτέ δεν απαίτησα την αποκλειστικότητα των γυναικών μου! Δεν τις στέρησα απ' τον υπόλοιπο ανδρικό πληθυσμό!

Καντούλα, πες το ψέματα! Ας όψεται το "οικονομικό θαύμα" του Αλογοσκούφη! χεχε

Κοτσιφάκο, φιλοσοφία και θεολογία είναι δίδυμα αδελφάκια!

Γλαρένια, σου αρέσω αλλά ποτέ δεν θα ήθελες να είμαι φίλος του άντρα σου! Έτσι δεν είναι;

Πρωτόγονε, εσύ φυσικό είναι να είσαι υπέρ της κοινοκτημοσύνης!

Μπαλαρίνα, υπάρχουν άφθονα για όλους, αρκεί να μην είμαστε εμείς ... αχόρταγοι!

Γιατρέ, η ενοχή είναι μια αρρωστημένη στάση απέναντι στη ζωή. Καταργεί την ίδια την αίσθηση ότι όλα είναι δυνατά, ότι μπορεί κανείς να επανορθώσει τα πράγματα. Μπορεί όμως και να λειτουργήσει ως πρόκληση μεγαλύτερης χαράς. Αν πω ότι θα στερηθώ κάτι για να ζήσω τη χαρά της μοιρασιάς με τους άλλους, αντί να καταβροχθίζω παρασιτικά κάθε τι, τότε η χαρά μου δεν θα μειωθεί...
Αν έχουμε επίγνωση της τραγικότητας της ζωής τότε ο καταναλωτισμός μας θα γίνει πιο συγκρατημένος. Βρίσκω κάπως δύσκολο να μπορεί κάποιος να απολαμβάνει εξωτερικά τη ζωή του γνωρίζοντας πως την ίδια ώρα αρκετοί άνθρωποι υποφέρουν.
Πάντως, επί της ουσίας συμφωνούμε...

Σπίθα και Έλενα, συμφωνώ μαζί σας, αλλά χλωμό το βλέπω κι αυτό…
Σπίθα, πάλι καμάκι κάνεις;

Βασίλη, τότε να το γυρίσουμε στη δικτατορία του προλεταριάτου;

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

;-)))
Τώρα γιατί μου βάζεις δύσκολα;....
Εεεεεεε;;;;;;;;
Μου αρέσεις σήμερα, είπα η γυναίκα, που μιλάς συνετά, όμορφα και νοικοκυρεμένα.
Για αύριο είσαι τόσο απρόβλεπτος....

Καλή σου εβδομάδα!!!
Φιλί βρε και Γλαρένιες αγκαλιές

Μαρια είπε...

Δεν είναι λίγο ουτοπικό;
Για τις υπερβολές συμφωνώ, αλλά δεν με ενοχλεί κάποιος να είναι πιο πλούσιος απο μένα... μ΄ενοχλεί που τους άπορους τους σκεφτόμαστε 1-2 φορές το χρόνο ...

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Κούκος είπε...

Ασκαρ,
σεβαστές όλες οι απόψεις, θεολογικές και φιλοσοφικές. Για την ουσία του προβληματισμού έχω να πω τούτο: Κανένα πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί με τον περιορισμό της κατανάλωσης. Άλλες είναι οι αιτίες που δημιουργούν στρατιές ανέργων και πεινασμένων και αυτές πρέπει να πολεμήσουμε. Υπάρχει στο πλανήτη ένα τεράστιο πρόβλημα με το νερό. Θα λυθεί νομίζεις με το να κάνουμε μπάνιο μια φορά τη βδομάδα; Δεν πρέπει να αγωνιστούμε για μια καλύτερη ζωή σε ένα καλύτερο πλανήτη;

akrat είπε...

είναι πρόβλημα το μέλλον... όλα είναι στο τραπέζι
θρησκείες
ιδεολογίες
προσωπικές λύσεις
ΤΑ ΠΑΝΤΑ...
καθήκον είναι να λύσουμε το μέλλον μας μέσα από βασανιστικές αναζητήσεις...

Ανώνυμος είπε...

Διαλογισμός ήτο τωρα αυτο?
Ε δεν θα το ελεγα....
Ακου κλοπη..

dyosmaraki είπε...

Καλημέρα και καλή εβδομάδα ασκαρδα

Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...

Εξαιρετικό το ποστ,πολυ ενδιαφέρουσες ολες οι απόψεις που καταγράφθηκαν.
Το να μην προσπαθούμε να γεμήσουμε τα κενά μας με την απληστη κατανάλωση ολοένα και περισσοτέρων αγαθων ,αλλα να μπορεσουμε να απολαυσουμε την απόλυτη ηδονή(καθε μορφης)με τα πολλα που μας προσφερει δωρεαν η φυση κι η ζωη και τα λιγα που ευκολα αγοραζουμε είναι ένα χάρισμα που απαιτεί κατ'αρχην τη διαθεση να το καλλιεργήσεις.
Απο κει και περα οτι σ'αφησει ο εγωισμός σου και η βαρεμαρα σου να προσφερεις σ'αυτον που εχει ανάγκη απλως θα σου εκαταντοπλασιασουν τη χαρά.
Μακάρι να ξεπερασουμε ολοι,οκαθενας τα δικα του, προσωπικά εμπόδια για την κατακτηση της ευτυχίας.

Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...

γεμίσουμε:-)

Meropi είπε...

Αχ βρε Ασκαρδαμυκτί μου,
τι καλά που τα λες, αλλά αντίθετα στην ανθρώπινη φύση. Δυστυχώς αυξάνουμε με τα χρόνια τις ανάγκες μας και δεν μας μένει τίποτε....

Ανώνυμος είπε...

ρε ασκάρ, από που το βρήκες ωραίο..
Υ.Γ. Τον σύντροφο που τον βάζεις στην στέγαση, στην ψυχαγωγία ή την διατροφή..
Αλλά ξέχασα, εμείς δεν είμαστε της φιλοσοφία του Κάντ, που λέει και ο Γιανναράς!!