Κουρσάρε, πρώτε εσύ, της παρθενιάς της,δεν σε ζηλεύω
γιατί ανέγγιχτη αφήκες την ψυχή της ...
Μήτε κι εσέ, που νόμιμα γευόσουν
ό,τι ο νόμος δίνει και το συζυγικό κρεβάτι!
Κι αν έσπυρες στη μήτρα δυο φορές
ζωές καινούργιες,
της αγάπης δεν τρύγησες καρπό!
Ευτυχισμένος μόνο κείνος
που του δίνονται
μακριά από χρέος ιερό κι από καθήκον ...
Όμως, κι εσένα, τυχερέ εραστή της,
που κράτησες τη φλόγα του κορμιού της
δυο χρόνια στις παλάμες σου
δεν μακαρίζω ...
Αν νόμιμα ή παράνομα τρεις άλλοι
νεμήθηκαν το δροσερό κορμί σου
-σ' άλλους καιρούς-
στέκομαι εγώ ο διαλεχτός
ο Πρώτος κι ο Στερνός Σου Αγαπημένος
κι άσε με σιγουριά στο χέρι μου το χέρι σου
κι ακούμπα στην ψυχή μου την ψυχή σου!
Η Μοίρα που μας έσμιξε
από μάς
πιο δυνατή και πιο μεγάλη είναι ...
22 σχόλια:
..σχολιο να κανω..αδυνατω..
Σ' ευχαριστώ..
:((( Μου υποσχέθηκες..σνιφ..το επόμενο...σνιφ...ποίημα...σνιφ...για μέεεεεεεεεναααααα:((
Γιατί,πασά μου,δεν τηρείς τις υποσχέσεις σου;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Υ.Γ.:Είσαι γεννημένος για χαρέμι!ΤΕΛΟΣ!!!!
φιλιά και καλημέρα:)))
Kαβάφη μήπως μου θυμίζει
το απέρριτο των στίχων;
xx
Αλητούλα, πώς τό χες πει κάποτε; "Εμείς οι δυο μοιάζουμε";
Ψυχούλα, τίποτα δεν σου ξεφεύγει βρε! Το επόμενο ποστ θά ναι πάλι ποιηματάκι και ... δικό σου!
Μαριλίτσα, καλό το καινούργιο χαντς φρι;
Μαριλένα, πολλοί "βάλαν το χεράκι τους" εδώ μέσα! χεχε
Δε με έπεισες...
;-)
Φιλί βρε και Γλαρένιες αγκαλιές
Κρατάω το " Η Μοίρα που μας έσμιξε
από μάς
πιο δυνατή και πιο μεγάλη είναι ..."
Καλά ρε παλιέ από που το ξεπατίκωσες αυτό?
Χαιρετήσματα από νέο 1,5 μηνών.
Πυροβολητής άρματος!!
Γλαρένια, έχω βεβαρημένο παρελθόν που με κάνει αναξιόπιστο, έτσι;
Σπύρακλε, πυροβοληταρά μου, μάς έλλειψες βρε!
Πράγματι, το ξεπατίκωσα από κάτι παλιούς ημεροδείκτες που στο πίσω μέρος είχαν ερωτικά στιχάκια! χαχα
Μπράβο Ασκάρ. Δεν γνωρίζω αν είναι δικής σου εμπνεύσεως ή κοψοραμένο αλλά και τέτοιο να ναι είσαι μέγας κοπτοράπτης!!!
ps : Δηλώνω σειρά μετά την ψυχούλα εντάξει?
ελάτε έχουμε φράουλες..η Κάντυ περιμένει
Γυναικάρα, αν με πάρεις μαζί σου για σκι, θα σου γράψω πέντε ποιηματάκια!
Σπίθα, η Καντούλα είναι πολύ λαρτζ και δεν χαμπαριάζει! Και προπαντώς δεν ζηλεύει! Έχει αυτοπεποίθηση παιδ΄΄ι μου ...
χαιδεύεις "αυτιά"
αντίδωρο, "δίνεις"
ποτά, τι.."κερνάς"
το "ίαμα"..ξεχνάς.
Το Αλητακι αξιζει ολα τα ποιηματα το κοσμου! :*
...όχι του ασκαρ, μόνο, δηλαδή;
:-))
Βρε γλυκειέ μου Ασκαρδαμυκτί,
Σκωτσέζικο ντουζ μας κάνεις. Αυτό το τελευταίο είναι ένα ωραίο ζεστό μπάνιο με αρώματα...
Την καλημέρα μου
Σπίθα ... ωραία το πας
αλλά ... δεν μας παρατάς;
(χεχε ζηλιαρόγατε...)
Καντούλα, ... κι ακόμη περισσότερα!
Σπίθα, ωραία ποιματάκια γράφεις κι εσύ αλλά δεν αφιέρωσες κανένα στην Αλητούλα μας...
Μερόπη, η αλήθεια είναι πως με την Αλητούλα έχουμε ιδιαίτερη σχέση...
Σχεση στοργης..
και προδερμ..εχουμε Ασκαρ μου..
Μέρα και ποίημα. Θα μου ρθει κομματάκι ακριβότερα αλλά αν είναι για τα ποιήματά σου χαλάλι.
ασκαρ ιδιαιτέρως....οι αφιερώσεις μου.
μεγαλόκαρδε, εσύ..άνοιξε την πόρτα σου!
ξεπάγιασε το κορίτσι μας,
εκεί που την έχεις, αφήσει
...pussy
προσέξτε κυρία μου..
με ρίξατε...απο κάτω
Αλήτισσα, έχουμε και γαμώ τις τρυφερές σχέσεις!
Γυναικάρα, θα περάσουμε καλά ... θα δεις!
Σπίθα, μόλις γύρισα απ' της Αλήτισσας. Τό χεις ρίξει στις καντάδες βλέπω!
Στ' αυτί ψιθυριστά
μελτέμι με λιακάδα
λόγια για τα μάτια
ασκαρ..
δεν είναι καντάδα.
Τέλειο. Της αγάπης δεν τρυγήσαμε καρπό, μόνο ερωτικό ξεχαμάνιασμα ήταν. Μα τελικά ο έρως είναι συναίσθημα που ξεκινά από το νου και φτάνει σε όλο το κορμί ως ρίγος ηδονής.
Δημοσίευση σχολίου