Ξέρεις να βλέπειςεκεί που φως δεν υπάρχει;
Ξέρεις ν' αγγίζεις τη φωτιά
χωρίς να καείς;
Ξέρεις ν' ακούς
εκεί που υπάρχει μονάχα σιωπή;
Πιάσε τους χτύπους της καρδιάς
απ' το άπειρο...
Άγγιξε το στόμα μου!
Καίει, στην προσμονή
μιας ολόκληρης ζωής ...
Φίλησε τη Νύχτα!
Είμαι μέσα της!
Δε με φοβίζει πια ...
Είναι δική μου!
Είμαι δικός της!
Όποτε θελήσεις, έλα!
Θα είμαι πάντα εκεί!
Θα σε περιμένω ...
21 σχόλια:
Μια το ποστ με τις ερωμένες μια το αυξημένης ευαισθησίας ποίημα για μια Κατερίνα. Έτσι φτιάχνεις λοιπόν το μύθο σου...:)
Θα σε φάνε οι γυναίκες... εγώ αυτό λέω. Αν και οι μύθοι δεν τρώγονται, έτσι;
Ωραιο ποιηματακι.
Σβυσε τον τιτλο και γραψε "Για την Καντουλα" :PPPP
Χαχαχα :)
Μόλις περιέγραψες τον απόλυτο έρωτα!
φιλιά,πασά μου...στη νύχτα σου ;-)
Πολύ πολύ όμορφο! :)
Καιρό είχαμε να διαβάσουμε νέο ποίημά σου (γιατί στα παλιά κάνω συχνή επανάληψη!) ;)
Δυνατές σκέψεις. Εξουσίας και Λαγνείας, Ερωτισμού και Ευαισθησίας. Τελικά Ασκάρ, άβυσσος η ψυχή σου
Δεν μπορώ να σας σχολιάσω. Όχι ακόμα. Συγχωρέστε το μου αυτό.Μα σας ευχαριστώ. Πραγματικά σας ευχαριστώ...μα δεν μπορώ να σας υποσχεθώ τίποτα...
Ποιητή μου εσύ!
τι κρύβεσαι πισω απ'το σαρκασμο; μάταιο το βρίσκω.
αφου δεν εισαι έτσι :)
Ε-ΓΡΑ-ΨΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
(υ.γ. το έχω πει, αυτός είναι άαααλλος άνθρωπος από αυτό που επιμένει να δείχνει)
Ω!!
Αν πω τώρα ότι δε ζήλεψα εσύ μπορεί να το πιστέψεις..Το υπόλοιπο χαρε΄μι όμως..αμφιβάλλω..
Γαμώτο προσπαθώ να σκεφτώ εκείνο το σουξέ που έλεγε κατι σαν: "τι έχει αυτή που δεν έχω εγώ.."
ΥΓ:
Ο Σπίθας δεχεται προσφορές..
Ο Ασκάρ γράφει ποιήματα..
Ω!!
Έγινε και αυτό! Τι άλλο θα δούμε..
Αυτός έγινε "εγώ" και εγώ "αυτός"....
Βρε Ασκαρδαμυκτί μου,
Τελικά αυτά τα περί "λαϊκών" τι τα ήθελες;; Θα τα είδε και η Κατερινούλα και πού να ρθει τώρα που την καλείς!
Τελικά μας βγήκες ρομαντικούλης!
Τυχερή η Κατερίνα!!!!Φροντιστήριο κάνεις;Να σου στείλω τον αντρα μου (μπάς δώ και εγω κάτι τέτοιο γραμμένο για μένα.)Πάντα ετσι.Καλημέρα.
Περίεργο μίγμα ευαισθησίας(εδώ) και κυνικότητας(ερωμένες)...Μου αρέσει η ποικιλία...Δεν είναι ποτέ βαρετή...
Κάτια
σε ποσα ταμπλο ηθελα να ξερα!!!!
Ντορίτα, πότε θα καταδεχθείς να ζήσεις από κοντά τον ... μύθο σου;
Γεράσιμε, εδώ δεν με έφαγε η τιγρούλα που έχω αγκαλιά...
Καντούλα, εσύ με χαίρεσαι κάθε μέρα...
Ψυχούλα, το επόμενο ποιηματάκι θα είναι για σένα...
Σνουπίτσα, αφού σου αρέσουν... θα ξαναρχίσω τα ποιηματάκια...
Βασίλη, χαίρε βάθος μου αμέτρητο...
Κατερίνα, όχι υποσχέσεις ανάμεσά μας...
Μαριλένα, θα θυμώσει ο Χρόνης αν σου αφιερώσω ποιηματάκι;
Γλαρένια, μη βάζεις και το χέρι σου στη φωτιά!
Koκκινοσκουφίτσα, με όλο το θάρρος... μήπως για να γίνει ο άντρας σου Άσκαρ πρέπει να γίνεις κι εσύ Κατερίνα;
Κάτια, πότε Βούδας πότε Κούδας...
Έλενα, ό,τι κάνω το κάνω φανερά όμως, έτσι;
ναι! ναι! ναι! γιούπιιιιιιιιιιιιιιιι!!!
αρφ!!!! (με ξερίζωμα της ουράς μου!)
Πασά μου,πες μου το να πεθάνω!Εσύ είσαι στη φώτο με την τίγρη;;;;;;;;;
Θηριοδαμαστής,μάτια μου;
προσμονή μιας ολόκληρης ζωής...
αξιζει...και ότι αξίζει πονάει και είναι δύσκολο...
Την καλησπέρα μου...υπέροχα τα λόγια σου
:-))))
Σνουπίτσα, έχουμε και σε ουρά ανταλλακτικό! χεχε
Ψυχούλα, θα σε απογοητεύσω ... αλλά δεν είμαι θηριοδαμαστής! Αλλά νομίζεις ευκολότερο να είναι κανείς ... γυναικοδαμαστής;
Kalynama, καλώς ήρθες κι ευχαριστούμε...
Δημοσίευση σχολίου