Σ’ ολόκληρο τον κόσμο δεν υπάρχει άλλη πόλη σαν τη Νέα Υόρκη! Μια ζωντάνια στον αέρα, μια αίσθηση περιπέτειας κι αναμονής, η εντύπωση πως είσαι επιτυχημένος απλά και μόνο επειδή βρίσκεσαι εκεί…«Στη Νέα Υόρκη η αποτυχία είναι μεγάλη αμαρτία» σκέφτηκα καθώς έστριβα δεξιά στο τέλος του τετραγώνου. Έσπρωξα ελαφρά την πόρτα και μπήκα. Μόλις τα μάτια μου προσαρμόστηκαν στον χαμηλό φωτισμό διέκρινα έναν στενόμακρο χώρο γεμάτο στρογγυλά τραπέζια. Γύρω από κάθε τραπέζι ένας κύκλος από σκαμπό και πάνω σε κάθε τραπέζι υπήρχε από ένα γυμνό κορίτσι!
Διάλεξα από ένστικτο το τραπέζι που ήταν κοντά στην πόρτα. Μια σερβιτόρα βρόντηξε μπροστά μου ένα μεγάλο ποτήρι μπύρας. «Πέντε δολάρια» είπε.
Το κορίτσι στο τραπέζι, μια ξανθιά με πλούσιες καμπύλες, πέταξε τη ρόμπα που φορούσε κι άρχισε κάτι σα χορό. Τα γυμνά της πόδια κινούνταν περιστασιακά στο ρυθμό της μουσικής. Ήταν πολύ νέα, με πρόσωπο ανέκφραστο…
Έσκυψε πίσω ακουμπώντας το ένα της χέρι στο τραπέζι για ισορροπία. Το σώμα της σχημάτισε μια καμάρα και τίναξε προκλητικά το καβάλο της στο πρόσωπο ενός πελάτη. Με κενό βλέμμα, ίδιο όπως του κοριτσιού, ο άντρας κοίταζε προσηλωμένος το μουνί της. Εκείνη, γερμένη συνεχώς πίσω, κινήθηκε με κόπο προς τον επόμενο πελάτη. Άπλωσε το ελεύθερο χέρι της κι άρχισε να χαϊδεύει τον αέρα σα ν’ αυνανίζονταν. Υποκρίνονταν έκσταση…
Το θέαμα με παραξένεψε. Ούτε καν μια ψευδαίσθηση θεάματος. Απλά μια χυδαία έκθεση του γυμνού γυναικείου σεξουαλικού οργάνου. Αυτό και τίποτα περισσότερο!
Πίσω απ’ το τραπέζι διέκρινα τη φιγούρα ενός μπράβου που κυκλοφορούσε αθόρυβα παρακολουθώντας προσεκτικά κάθε μας κίνηση. Το βλέμμα μας κάποια στιγμή διασταυρώθηκε…
Δε θυμάμαι πόσες ώρες είχαν περάσει. Ούτε πόσες μπύρες είχα πιει ούτε πόσα μουνιά είχα μπανίσει. Θυμάμαι μόνο πως όταν άπλωσα να χουφτώσω ένιωσα το χέρι του μπράβου να σφίγγει σαν τανάλια τον καρπό μου.
Όταν έχω σουρώσει είμαι πάντα έτοιμος για καυγά. Τον κοίταξα στα μάτια με τρόπο δολοφονικό. Και φαντάζεστε τι έκπληξη ένιωσα όταν τον άκουσα να μου μιλάει ελληνικά:
«Σεβάσου τη φίλε! Αυτή τη στιγμή, ακόμη κι ο Θεός θ’ αυτοκτονούσε αν άνοιγε και κοίταζε μες στην ψυχή της»!
25 σχόλια:
η απόλυτη έκπτωση, σκέφτηκα διαβάζοντας το κείμενο, αυττά που περιγράφει. και μετά διάβασα την τελευταία ατάκα. homo hominis lupus...
Α ρε Άσκαρ.... Έχεις έναν μοναδικό τρόπο να εισχωρείς μέσα στις ψυχές τόσο τις δικές μας όσο και των άλλων, αυτών που γράφεις.... Δεν ξέρω πως βρέθηκε σε αυτό το μπαρ η κοπέλα αλλά σίγουρα στο τέλος το σώμα της ήταν που την καταδίκασε. Δε λέω ότι όλες οι όμορφες εκεί θα καταλήξουν, αλλά.... Πόσο εύκολο είναι να καταλήξουν εκέι ε; NYC η πόλη του πολιτισμού (;) από κάθε άποψη. Και κάτι ακόμα, αυτές τις εμπειρίες όντως τις έχεις ζήσει; Γιατί εάν δεν τις έχεις ζήσει είναι πολύ πιο δύσκολο να τις φανταστείς!
Είχα πάει στα επείγοντα με κρίση πανικού που πάνω στο στρες την είχα αποδώσει ως έμφραγμα.
Δίπλα μου ήταν μια κοπέλα Ρωσίδα, η οποία παρουσίασε μια σειρα συμπτωμάτων: λιποθύμισε,έπαθε ακράτεια, αποπροσανατολισμό και έκανε εμετό με αίμα.
Η κοπέλα ήταν Ρωσίδα κι έκανε στιπτιζ. Ηταν παντρεμένη κι είχε κι ένα μωρό.
Αρρώστησε, από την απέχθεια που ειχε για τη δουλειά της.
Ο γιατρός της ειπε, μετά από ενα κάρο εξετασεις, ότι εκεί οφειλόταν αποκλειστικά η ολη της αρρώστεια.
Μου τη θυμισε το ποστ σου.
Για τους πολύ δικούς μου λόγους, θα μείνω στην κατακλείδα του κειμένου σου και στο σχόλιο της Μαριλένας. Τόσο αληθινά...
Ασκάρ μού θύμισες το μπάτσελορ πάρτυ μου, και απο μια ταινία το "...χούφωστην". Νομίζω όμως ότι ο μπράβος απλά έκανε τη δουλειά τους προσπαθώντας να μην σε εκνευρίσει...
Πάντα βρίσκεις τον τρόπο να σώζεις τα προσχήματα....
Η κατακλείδα σου ...σέσωκέ σε, αλλά στέκομαι εδώ:
«Στη Νέα Υόρκη η αποτυχία είναι μεγάλη αμαρτία» σκέφτηκες.
Αυτό θεωρείς επιτυχία σε μια ξένη χώρα ή μόνο αυτό, για να σε ρίξω πιο μαλακά;
Γιατί για μένα επιτυχία στην αλλοδαπή σημαίνει πνευματικές ή οικονομικές ως επί το πλείστον επιτυχίες.
Αskardoulino μου, σου έκανε κακό το ΄Ορος...να μην ξαναπάς..αυτή η στέρηση λειτούργησε σαν τσουνάμι, βρε παιδί μου...
;-)
Γλαρένιες αγκαλιές
"Θέρμε" κάθε ποστάκι μοιάζει με την προεκλογική περίοδο! Κρίσιμη είναι η τελευταία εντύπωση... χεχε
Φίλε Ηλία, τις ιστορίες αυτές τις έχω δει στον ύπνο μου... άρα τις έζησα εκ του ασφαλούς! χεχε
Μαριλένα, με εξέπληξε το γεγονός που ανέφερες! Αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι...το βρίσκω πολύ φυσικό!
Ντορίτα, συμφωνώ, αλλά επίτρεψέ μου να κάνω κι ένα λογοπαίγνιο: στο συγκεκριμένο ποστάκι δύο πράγματα άξιζαν... η κλειτορίδα και η κατακλείδα! χεχε
Βασίλη, έκανες και μπάτσελορ πάρτυ φίλε μου;;; Δεν το θυμάμαι...
Γλαρένια μου, το Άγιο Όρος λες να έκανε όλη τη ζημιά;;;
Νομίζω πως θα χρειαστώ την βοήθειά σου στην σκιαγράφηση του πορτρέτου του δικού μου φοιτητή! Τα περιγράφεις τόσο λόγια που μπροστά σου κοκκινίζω με τις δικές μου περιγραφές.
Πάντως στην ΝΥ μένει μονίμως η μεγάλη μου αδελφή Big sis, ψυχολόγος στο επάγγελμα και ειδική επί των σεξουαλικών διαστροφών!
Σπιτογατούλα, κλείσε ένα ραντεβού να κάνουμε ... πολιτιστικές ανταλλαγές!
Να γνωρίσεις και τη ... Δωροθέα τη Σιβηριανή!
Aχμ, αυτή η ταβανόπροκα πήγαινε σε μένα! Αχ βρε Ασκάρ, κάτω απ' αυτόν τον πάγο κρύβεται μια κοχλάζουσα...γραφή (λολ...εμ τι περίμενες να γράψω)
ασκαρ, το πόβλημα είναι πως η κληρωτίδα δεν βγάζει πάντα κλειτορίδα..
Αχ μωρε Ασκαρ πολυ βαρυς και αγριος εισαι..
:Ρ
χε χε χε..
Στο βαθος μου αρεσε το κειμενο, αλλα δεν θελω να το παρεις πανω σου..
χα χα χα..
Εχω σκασει στα γελια..
Καλά τι ήταν αυτό? Σε λίγο τα μπούτια της κοπέλας δεν γέμισαν υγρά? Και άπλωσες το χέρι σου ανάμεσα στα μπούτις της και δοκίμασες τη γεύση της..
ολο εκπληξεις εισαι!!!
Είσαι φοβερός, πώς μέσα σε τέτοια έξαρση πολιτικης ειδησεογραφίας και εκλογικής προπαγάνδας σκέφτεσαι ακόμα τόσο ερωτικά, δεν ξέρω.
Ντορίτα, ξέρω τι κρύβεται κάτω απ' τον πάγο...
"θέρμε", τουλάχιστον να βγάλει...κατακλείδα!
Αλητούλα, στο είπα ότι με γοητεύει ΚΑΙ το χαμόγελό σου;;;
Ρε Σπυρέτο, ούτε καν άγγιξα κι εσύ έφτασες μέχρι ... γευστικές απολαύσεις;;
Purple, ζήτα μου να σου κάνω μία ακόμη έκπληξη...
Δείμε, ήταν να μην πάρω μπρος!
Μαριλίτσα, δεν έχει σνουποφιλάκι σήμερα;;;
Αααα, να μην ξεχάσω, από σήμερα στις "γυναίκες μου" προστίθεται και η Σπιτογατούλα!
Με 5 δολλάρια ήθελε και παράσταση επιπέδου;
Η επιστροφή του χυδαίου συγγραφέα???
Ολε ολε ολεεε!!!
Το διάβασα, και μου φάνηκε σαν να ήταν μια εμπειρία του δικού μου ήρωα, του "Αλαν" στα χρόνια που έζησε στη Νέα Υόρκη...
Ασκαρ μου, στο ειπα οτι εισαι ΚΑΙ μεγαλος μπερμπαντης;
ΧΑ ΧΑ ΧΑ
Και καλά κάνεις. Εξάλλου, ξέρεις πόσο απολαμβάνω και να σε πειράζω και ακόμα περισσότερο να σκανδαλίζομαι από τα κείμενά σου.
ασκαρ μου θυμισεσ τον μεγαλο πορνογερο τον τσαρλs
πορνόγερος σαν το τσαρλς; πίνει κιόλας;;;
Μπουκόφσκι...ε;;;;
Αγαπούσε μια γυναίκα αλλά ποτέ δεν άφησε τον εαυτό του ελεύθερο να το παραδεχτεί, και πάντα την ανήγαγε σε κορμί!
Ελπίζω Άσκαρ, να μην είσαι ακριβώς έτσι, αλλά λίγο διαφορετικός... (εάν μπορείς φυσικά να διαφοροποιηθείς ποτέ στη ζωή σου!)
"Σεβάσου τη φίλε! Αυτή τη στιγμή, ακόμη κι ο Θεός θ' αυτοκτονούσε αν άνοιγε και κοίταζε μες στην ψυχή της"!
Πόσο μιλάει στην ψυχή γυναίκας που πάλευε, πότε σωστά πότε λάθος, στη ζωή της για μια σχέση που κατέληξε άδοξα... Τουλάχιστον η γυναίκα πάλεψε και μετά αυτοκτόνησε...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Συγνώμη παιδιά.
Υ.Γ. αυτό είναι και το τελευταίο σχόλιό μου γενικώς στα μπλογκσ και στο ιντερνετ... Να κοιτάτε την ψυχή σας μέσα βαθιά τί θέλει και μην την μαλλώνετε εάν δεν το καταφέρνετε, ίσως σε μια άλλη ζωή! Νά στε καλά για την παρέα που μου κρατήσατε.
Δεν επιθυμώ άλλη επικοινωνία.
κόκκινα χείλη
Κατερινούλα, μια και είσαι αρχαιολόγα, σε πληροφορώ ότι τότε το δολλάριο είχε αξία! χαχαχα
Βατραχίνα, ο δικό σου ο Αλάν, όπως και να το κάνουμε, είναι και λίγο ... βουτυρόπαιδο!
Αλητούλα, σε σένα τα βρίσκω όλα υπέροχα!
Δείμε, φιλοδοξώ να αποτελέσουν τα κείμενά μου ... την ξεκούραση του "προεκλογικού αγωνιστή"! χαχαχα
Νικηφόρε, Θεός σχωρέστον!
"Θέρμε" σε πληροφορώ ότι στα τελευταία του ο "δικός μας" το είχε κόψει το ποτό!
Κόκκινα Χείλη, πάρτε με τηλέφωνο...
Δημοσίευση σχολίου