Η ζήλεια...
Α' Παραλλαγή
Ατέλειωτες μέρες και νύχτες στο λιμάνι
φόρτωνα στο χρυσόπλωρο καϊκι της αγάπης
τους θησαυρούς της καρδιάς μου
για να σου τους στείλω...
Μα στο ξεκίνημα κι όλας του δρόμου του
χύμηξαν πάνω του τα άγρια κύματα της Ζήλιας
και το βούλιαξαν μαζί μ' όλο το έχει μου!
Και νά μαι τώρα ο φτωχός, πιο φτωχός
κι απ' τον πιο φτωχό ερημίτη της γης...
Β' Παραλλαγή
Απ' τον μεγάλο ενθουσιασμό της
που σε γνώρισε η καρδιά μου
σκαρφάλωσε στην κορυφή του δέντρου σου
για να διαλαλήσει την απέραντη ευτυχία της...
Μα την ίδια στιγμή
φύσηξε ο παγερός αέρας της Ζήλιας
και την γκρέμισε...
Ευτυχώς όμως ... πρόφτασε και πιάστηκε από ένα κλαδί,
από ένα λευκό κλαδί,
που ήταν το χέρι σου...
Δικός σου!
Νά μαι πάλι γονατιστός μπροστά στα πόδια σου
με τον μεταξένιο σάκκο της νοσταλγίας
στους ώμους μου...
Άπλωσε τ' αγαπημένα χέρια σου και πάρτον,
είναι γεμάτος από σένα....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
19 σχόλια:
Aσκαρ..γοητευσε τα πληθη σου.Το εχουνε αναγκη!
Άσκαρ, χαλάρωσε και λίγο....
η πολλύ γοητεία στο τέλος θα γίνει βαρετή συνήθεια!
όσο για τη ζήλεια, εκεί είσαι άπαιχτος!!!!
μωρό μου σόρυ μα έχω βρει καλύτερο αγόρι...
άσχετο λέτε ε...;
who knows????!!!!
υ.γ. μια ερώτηση: σας ανάβουν οι φαντασιώσεις σε βαθμό που να θέλετε να τις μοιραστείτε με τον παρτενέρ σας ώστε να βάλετε μπουρλότο στον έρωτα εκείνη τη στιγμή, ή διστάζετε;
Aπαντηση : Nαι.
Υπέροχο!!! Αλήθεια, μ' αρέσει πολύ!
Μμμααααααατς!
Αskard,
είναι αδύνατο να αδιαφορήσει στο μεθυστικό κάλεσμά σου.
Καλό σας βράδυ
;-)
ΩΩ!!!
Εμενα τιποτα?
Ζηλεψα..
Ax!Πολυ τιμητικη αφιερωση:) Μπραβο Ασκαρ μου!!!!:)
Πολύ ωραίες και οι τρεις στροφές. Προτιμώ την "α΄ παραλλαγή". Το θαλάσσιο στοιχείο στοιχειώνει καλύτερα τη Ζήλια.
που ΄σαι παιδίσκη να δεις τι σου έφτιαξε πάλι!!
τέλειο!!
αν μου επιτρέπεις,ψηφίζω κι εγώ την πρώτη παραλλαγή... καϊκι,θησαυροί,κύματα... το στοιχείο μου.... κάνω βουτιά και σε χαιρετώ... πλατς..!!!
http://www.syn-16.blogspot.com/
Aχ πολύ όμορφοοοοοο!!!
Ζηλεύωωωωωω :(
σνιφ.....
σνιφ.....
Άσκαρ μου...!!
Αλήθεια μου άρεσε πολύ..
Ιδίως το "γονατιστός μπροστά στα πόδια σου", μια καθ'ολοκληρίαν υποτακτική προσωπικότητα σαν κι εμέ μπορεί να το νιώσει αλλιώτικα, το ξέρω, το έχω νιώσει..
Έπρεπε να με δεις να το απαγγέλω στις φίλες μου.. -βέβαια επειδή είχαν τον χαβά τους με διέκοπταν συνέχεια.. γκρρ..
Αν κάποτε συναναστραφούμε και δια ζώσης σου έχω μια μεγάλη αγκαλιά..
Σματς
Καντουλίνι, κάτσε πρώτα να γοητεύσω τις γυναίκες μου και μετά βλέπουμε για τα πλήθη...
Ρε συ "κόκκινα χείλη", πολύ αινηγματικά μας τα λες!
Σνουπίτσα, θα έλθει κι η σειρά σου!
Στρειδίτσα, εντάξει, δεν πρόκειται να αδιαφορήσει, αλλά τον πρίγκιπα αποκλείεται να τον ξεχάσει...
Αλήτισσα, δεν πιστεύω πλέον να έχεις παράπονο! Αλλά δεν τελειώσαμε ακόμη ...
Ανατολίτσα, το "τιμητική" μου θυμίζει επέτειο 25ης Μαρτίου...
Δείμε, κι εγώ την α' προτιμώ αλλά μου άρεσε και το τελευταίο! Εκείνο με το "δέντρο" ήταν τελικά πατάτα!
Δελφινοκόριτσο, να γράψω κάτι και για σένα; Απαραίτητος όρος: να μπεις στις "γυναίκες" μου...
Διαμαντάκι, η ζήλεια σου σε αναβάθμησε! Το Σ/Κ γίνεσαι πλήρες μέλος του "χαρεμιού"! Και φυσικά... κάποια στιγμή θα έχεις την τιμητική σου (που λέει και η Ανατολίτσα!)
Μα τι κλαις ρε Μαράκι! Αφού το ξέρεις: είσαι η αρχιχανούμισσα!
Παιδίσκη, σε φαντάζομαι να απαγγέλεις το τελευταίο πεντάστιχο και οι φίλες σου να βάζουν τα γέλια καθώς λες το: "άπλωσε τ' αγαπημένα χέρια σου και πάρτον"!
Δεν με άφησαν μέχρι εκεί, είχα νευριάσει που με διέκοπταν, τις έβρισα και ησύχασαν...!!
"γυναίκες" σου???
άμα έχεις θάλασσα για να κάνω τις βουτιές μου , αν δεν έχεις δίχτυα ,αν δε σ΄ενοχλεί να τρέχω δίπλα απο τα καράβια και να γυρίζω σε σένα όταν θα κουράζομαι... τότε δέχομαι!!
Α,και τα καλοκαίρια εγώ βουνό δεν πάω...
ε,γράψε μου κάτι ... κοριτσάκι είμαι κι εγώ... και ζηλεύω...
φιλιά
Δημοσίευση σχολίου