Λόγια της Πλώρης (Δ')

Τρόμαξε κι ο ίδιος μόλις ανακάλυψε πόσο μεγάλη χαρά ένιωσε την ώρα που τον χτυπούσε! Πραγματικά... με πόση ηδονή ξάπλωσε τον τρίτο υποπλοίαρχο στο κατάστρωμα! Κι αν δεν είχε μείνει ξαπλωμένος και ακίνητος, θα εξακολουθούσε να τον χτυπά με χαρά, μέχρι να τον αποτελειώσει...

Όφειλε να το ομολογήσει στον εαυτό του ... τίποτα δεν θα του προξενούσε μεγαλύτερη απόλαυση απ' το να τον σωριάζει ολοένα χάμω και να κάνει το κουτό, ροδοκόκκινο πρόσωπό του μια ματωμένη άμορφη μάζα κρέατος!
Έχουμε μέσα μας πράγματα που δεν είναι καθόλου ευχάριστο να τ' ανακαλύπτουμε. Μπορεί ν' ακούμε Μότσαρτ, να γράφουμε ποιήματα, να διαβάζουμε τη Βίβλο, να μελετάμε Καντ, Χέγκελ και τους αρχαίους φιλοσόφους, αλλά πίσω απ' όλ' αυτά, στο βάθος μας, διακρίνεται ένα άλλο πρόσωπο, το κτηνώδες πρόσωπο του εγκληματία, που ίσως όλοι κουβαλάμε στα μύχια της καρδιάς μας.
Δεν είναι τόσο ωραίο ούτε τόσο εμψυχωτικό ν' αντικρίζεις αυτό το δολοφονικό πρόσωπο στον καθρέφτη...
Παλιότερα, όταν ήταν πιο νέος, είχε ανακατευτεί σε καυγάδες και γροθοπατινάδες, κι είχε μάθει απ' ανάγκη ν' αμύνεται. Αλλά πρώτη φορά ένιωθε μέσα του αυτή την όρεξη να σκοτώσει κάποιον! Εκείνο που τον έθλιβε ιδιαίτερα ήταν ότι άργησε τόσο πολύ ν' αναγνωρίσει αυτόν τον άνθρωπο μέσα του... ήταν ήδη τριαντατριών χρονών!

Έρωτας εξακολουθητικός...

Μικρό το λίγο κύμα τ' αυγουστιάτικο,
γλυκοφυσά στ' αγουρωπό κορμί σου
-παραδομένο
στην ιερή δοκιμασία-
Και κυματίζει ατίθαση η ανάσα σου
κι ο πόθος σου φρέσκο μελτέμι
απ' τη Δήλο την Ιερή
ν' αφροκαλπάζεις, να φυσομανάς...

Γυμνή ολάκερη χυμολαμπύριζες
σα λαμπριάτικη εκκλησιά φωτολουσμένη
χίλια κεράκια ν' αναλειώνουν στα λαγόνια σου
γύρω στ' αφάλι σου
μοσχοβολά η ζεστασία σου.

Κι έγινε ο πόθος του ζεστού κορμιού σου,
της ομορφιάς η βουλιμιά,
αβάσταχτη λαχτάρα
σαν το σταρένιο ζυμωτό ψωμί π' αχνίζει
από τον πέτρινο τον φούρνο μόλις βγαίνει.

Κι εγώ
την κάψα μου να χαλινοκρατώ σφιχτά
ως πότε;

Οι πρώτες 72 ώρες του Ομπάμα...

1) Το Γκουαντάναμο κλείνει. Απαγορεύονται τα βασανιστήρια ως ανακριτική μέθοδος. Κλείνουν οι φυλακές της CIA σε τρίτες χώρες.
2) Προωθείται στο Κογκρέσο η ψήφιση του νομοσχεδίου για την τόνωση της οικονομίας με δημόσιες επενδύσεις ύψους 825 δισ. δολαρίων
3) Κατάργηση των απαγορεύσεων Μπους για την επιστημονική έρευνα στα ανθρώπινα βλαστοκύτταρα που θα βοηθήσει στη θεραπεία χιλιάδων αναπήρων.
4) Σαφής προτεραιότητα της διπλωματίας ένατι της στρατιωτικής ισχύος. Συμβολική επίσκεψη στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
5) Προσπάθεια τήρησης ίσως αποστάσεων από Ισραήλ και Παλαιστινίους. Αναφέρθηκε στην "τραγική βία στη Γάζα και στο Νότιο Ισραήλ". Πρώτα επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Παλαιστίνιο Πρόεδρο και ύστερα με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό! Άμεση και ενεργή παρέμβαση στο Μεσανατολικό με τον ορισμό ως ειδικού απεσταλμένου του Τζορτζ Μίτσελ, που πρωταγωνίστησε στην ειρήνευση της Βόρειας Ιρλανδίας.
6) Οριστική αποχώρηση των στρατευμάτων απ' το Ιράκ.
7) Καθιέρωση της αρχής της "ανοιχτής διακυβέρνησης". Καταργείται η πλήρης μυστικότητα των ενεργειών των υπουργείων, των κρατικών οργανισμών, ακόμα και του Λευκού Οίκου.
8) Περιορισμός των ετήσιων απολαβών των στελεχών του Λευκού Οίκου.
9) Σπάει ο ομφάλιος λώρος των στελεχών του Λευκού Οίκου με τα λόμπι. Απαγόρευση στις μεγάλες εταιρείες να προσλαμβάνουν πρώην κυβερνητικούς αξιωματούχους ως μέσο εξασφάλισης προσβάσεων στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια.
Οι τρεις πρώτες ημέρες του Ομπάμα στο Λευκό Οίκο αποτελούν πραγματικό κόλαφο για τη μίζερη, κομπλεξική ελληνική ψευδοαριστερά που όλα τα τσουβαλιάζει, όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει κάτω απ' το ισοπεδωτικό σταλινικό σύνθημα "όλοι ίδιοι είναι"!
Οι πρώτες ημέρες Ομπάμα αποτελούν και μια χρήσιμη πυξίδα για τον Γιώργο Παπανδρέου που θα κληθεί σύντομα να κυβερνήσει τη χώρα μας. Ο ελληνικός λαός δεν χρειάζεται μόνο κυβερνητική αλλαγή. Έχει άμεση ανάγκη ελπίδας, για να επιστρέψει το χαμόγελο στα χείλη μας.
Ήδη, το 62% των Αμερικανών, μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης, δηλώνει "γεμάτο ελπίδα"! Την ίδια ώρα το 75% των Ελλήνων δηλώνει "απελπισμένο"...

Ο καλύτερος Δήμαρχος Αθηνών!

Σαν σήμερα, το 76 μ.Χ. γεννήθηκε ο Πούμπλιος Αίλιος Αδριανός, αυτοκράτορας της Ρώμης την περίοδο 117-138 μ.Χ.
Υπήρξε Αθηνολάτρης και επισκέφτηκε την πόλη μας τρεις φορές την περίοδο της βασιλείας του.
Στις μέρες του η κατοικήσιμη πόλη επεκτάθηκε ανατολικότερα, πέρα από τον Ιλισό. Με δική του ενίσχυση δημιουργήθηκαν σπουδαία δημόσια έργα όπως το υδραγωγείο, το νυμφαίο, η βιβλιοθήκη, το Ολύμπιο και ο ναός του Πανελληνίου Διός, το Πάνθεον, ο ναός της Ήρας, το νέο Γυμναστήριο και το νέο Πομπήιο..
Δικαίως θα μπορούσε να ανακηρυχθεί ως ο καλύτερος Δήμαρχος της Αθήνας όλων των εποχών!

Θυμάστε πριν το 2004, εκείνο το "όλα τα κιλά όλα τα λεφτά";

Ήταν η εποχή που ο Χατζηγάκης και ο Καραμανλής έτρεχαν από μπλόκο σε μπλόκο, χτυπούσαν φιλικά τις πλάτες των αγροτών και τους ψιθύριζαν: "είμαστε μαζί σας, συνεχίστε τον αγώνα"!
Αλήθεια, πού πήγε εκείνη η υπόσχεση του Καραμανλή ότι "μόλις εκλεγώ πρωθυπουργός θα πηγαίνω ο ίδιος στα Συμβούλια των Υπουργών Γεωργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα δίνω σκληρές μάχες για να προστατεύσω το εισόδημα των Ελλήνων αγροτών";

Αφιερωμένο εξαιρετικά!

Ανυποψίαστοι χειμώνες...

Τοπίο μουντό
ένα σύννεφο μπαλωμένο…

Στη μεγάλη πόλη,
π’ αρνήθηκε τους υπονόμους της,
σου 'τυχε μια μέρα αλλήθωρη
και την κοιτάς στα μάτια…

(Επαρχιακός σταθμός
διερχομένων λεωφορείων.
Στους πάγκους
κοιμούνται κάτι φαντάροι.
Βρώμαγε η πατρίδα
στις αρβύλες τους…)

Ώρα δίπλα στο δείλι
τρελός ουρανός
σε χίλια χρώματα ντυμένος
χαμογελά στη δύση.
Μια τέτοιαν ώρα
πνίγεται ο ποιητής
στα ήσυχα νερά του ονείρου του...

Ποιος είπε
πως αποκοιμήθηκαν τα γεγονότα;
Διάτρητος
από σάρισσες μακεδονικές,
τοξεμένος
απ’ έναν λιποτάκτη Σπαρτιάτη
ψάχνεις τη μορφή σου στα ερείπια
στα βαθιά πηγάδια των μύθων…

(Οι εφημερίδες έγραψαν
για την αυτοκτονία του απορρυπαντικού
που δεν μπόρεσε
να πλύνει το ματωμένο πουκάμισο…)

Λίγο πριν απ’ τον επίλογο
το ξεψύχισμα της τελευταίας νότας
κράτησε όσο η συναυλία…

Οι φίλοι μου παντρεύτηκαν! Β' (Ο Βασίλης)

Πάνε τρία χρόνια που 'χει βαρεθεί να το κάνει με τη γυναίκα του! Το κορμί της του είναι τόσο οικείο που πια δεν μπορεί να θυσιάσει πάνω του ακόμα κι αν είναι μεθυσμένος. Κάνουν, βέβαια, έρωτα με αγάπη και όμορφα λόγια, όμως δεν είναι το ίδιο όπως κάποτε...
Όταν κατακτάς ένα άγνωστο κορμί, το πάθος είναι απερίγραπτο. Τίποτα δεν συγκρίνεται μ' ένα ταξίδι πάνω και μέσα στο κορμί και στο μυαλό μιας άγνωστης και όμορφης γυναίκας. Τα μάτια, τα χείλη, η έκφραση, η μυρωδιά, τα φιλιά, το άγγιγμα είναι χίλια νησιά, εκατό βουνά, πενήντα λίμνες, τριακόσιοι ποταμοί, ένα εκατομμύριο αισθήσεις...
Θυμήθηκε τη μέρα που πρωτογνώρισε τη γυναίκα του. Στο πρόσωπό της είδε το βυζί που θα θύλαζε τα παιδιά του. Δεν άργησε να τη ζητήσει σε γάμο. Ήταν Κυριακή βράδυ, εκείνη έκανε μπάνιο κι αυτός καθόταν στον καναπέ και την περίμενε. Ήταν ντυμένος στην τρίχα, έπινε ουίσκι με πάγο, κάπνιζε λεπτά πουράκια Αβάνας και, πότε-πότε, με το δεξί του χέρι τακτοποιούσε τ' αρχίδια του γιατί φορούσε μποξεράκι και του φεύγανε αριστερά και δεξιά...
Απόψε παλεύει πάλι με τους δαίμονές του. Δεν αντέχει άλλο. Είναι μαρτύριο να θες να πάρεις από πίσω όποια γυναίκα συναντάς στο δρόμο μ' όμορφα πόδια και λυγερό κορμί. Δεν τον ένοιαζε τόσο να τρώει εννιά χυλοπίτες τη μέρα, αρκεί να έριχνε στο κρεβάτι του την δέκατη την κουκλάρα! Δεν ήθελε όμως να πληγώσει τη γυναίκα του...
Αποφάσισε να δοκιμάσει τα όρια της μανίας του προσπαθώντας να τη νικήσει. Σκέφτηκε διάφορα κόλπα και δοκίμασε διάφορες μεθόδους με την ελπίδα πως κάποιο πρωί θα ξυπνήσει απεξαρτημένος απ' τις γυναίκες.
Η πρώτη μέθοδος που εφάρμοσε ήταν ο αυνανισμός μέχρι εξουθενώσεως. Άμα χύνεις δυο-τρεις φορές τη μέρα κάτι συμβαίνει στη χημεία του κορμιού και του μυαλού σου και ξαφνικά καμιά γυναίκα δεν φαίνεται τόσο συναρπαστική! Το βρήκε όμως γελοίο στην ηλικία του να κάθεται στο μπάνιο του σπιτιού του και να τον παίζει κρυφά απ' τη γυναίκα του, ή στην τουαλέτα του γραφείου για να σταματήσουν να του τρέχουν τα σάλια απ' τη θέα του ανοιχτού πουκαμίσου της συναδέλφισσας...
Σκέφτηκε, ακόμα, να πάει και σ' ένα κλαμπ γυμνιστών και να καθίσει με τις ώρες να παρακολουθεί με κάθε λεπτομέρεια τα γυμνά γυναικεία κορμιά την ώρα που λιάζονταν ή έπαιζαν ρακέτες. Όλη αυτή η γύμνια είναι μια απομυθοποίηση. Το γυναικείο στήθος όταν κρέμεται συνέχεια ελεύθερο μπροστά σου δεν έχει τίποτα το σαγηνευτικό. Το ίδιο κι ο πισινός και τα πόδια χωρίς τακούνια, ζαρτιέρες κι εσώρουχα!
Εδώ βρίσκεται όλο το μυστικό. Το σκέτο γυμνό το βαριέσαι γρήγορα. Η ουσία βρίσκεται στο περιτύλιγμα, στις φουστίτσες, στα φορέματα, στα κολάν, στα σοσονάκια, στις τιραντούλες, στα ψιλοτάκουνα, στο κραγιόν, στις βλεφαρίδες και, φυσικά, στα εσώρουχα...
Αυτά πρέπει να βρει τρόπο να απομυθοποιήσει!
Γέμισε το ποτήρι με ουίσκι, άναψε τσιγάρο κι έβαλε τον παλιό δίσκο στο γραμμόφωνο...

Οι φίλοι μου παντρεύτηκαν! Α' (Ο "Ορεινός")

Είναι φύσει πολυγαμικό ον! Είναι όμως και παντρεμένος με μια αξιόλογη και ωραία γυναίκα, που αγαπάει, εκτιμάει και σέβεται και γι' αυτό κάνει τα πάντα για να μην την απατήσει!
Τρελό, ε; Κι όμως, το πάθος του για το γυναικείο φύλο είναι τόσο ηφαιστειώδες που αν το αφήσει να τον κυριεύσει, θα κατέστρεφε τη ζωή του μέσα σε λίγες ώρες...
Είναι σαράντα χρονών και επαγγελματικά επιτυχημένος. Ξέρετε, όμως, γιατί έγινε καλός στη δουλειά του; Νομίζετε, επειδή του αρέσει να δημιουργεί; Μήπως γιατί ονειρευόταν να χτίσει πύργους ή μια υστεροφημία σαν ουρανοξύστη; Λάθος! Δεν θα έκανε τίποτα αν δεν ήταν αυτές. Οι γυναίκες εννοώ... Δεν θα έκανε σπίτια ούτε διακοπές σε όμορφα μέρη ούτε θα είχε πανάκριβα αυτοκίνητα. Αντίθετα, μάλλον θα ζούσε σ' ένα πιθάρι σαν τον Διογένη!
Τα ταξίδια με τη γυναίκα σου σε εξωτικούς τόπους είναι μεγάλη ταλαιπωρία! Γύρω σου να βλέπεις εξωτικά μανούλια κι εσύ να μην μπορείς ν' απλώσεις ούτε χέρι. Ταξίδια, ναι! Αλλά μόνος, με γυναίκες άγνωστες που δεν έχεις ρίξει ακόμα στο κρεβάτι! Η κατάκτηση μιας γυναίκας σε τέτοιες ειδυλλιακές συνθήκες είναι ένας καλός λόγος για να θες να μείνεις ζωντανός...
Η ιδέα της οικογένειας δεν τον πολυσυγκινεί. Η μόνη οικογένεια που θα του άρεσε να είχε θα μπορούσε να στεγαστεί μονάχα μέσα σε χαρέμι. Δέκα, είκοσι, σαράντα, εκατό γυναίκες... Όλες δικές του!
Μα τότε, γιατί παντρεύτηκε;... θα ρωτήσετε. Τον τύλιξε η άτιμη, με τα κόλπα της, την ομορφιά της, τα παιχνιδάκια της! Αλλά, βλέπετε, τότε δεν είχε ξεκαθαρίσει μέσα του τι ήθελε. Φυσικά είναι και το άλλο: όσο κι αν το θέλει, ποτέ δεν θα μπορέσει ν' αποκτήσει χαρέμι! Οι σημερινές γυναίκες είναι πλέον έξυπνες, χειραφετημένες και με ισχυρή προσωπικότητα. Μια στραβοτιμονιά να κάνεις ... σε έχουν στείλει!

Απ' το ημερολόγιο ενός καταδρομέα Ε' ("κόρη του Σατανά")

"Έλα στρατιώτη
συντροφιά με τον έρωτα
καβάλα στ΄όνειρο
τ' άστρα για κεραμίδι
ζέσταμα του ήλιου
και τ' ολόγιομο φεγγάρι
καντυλέρι του πάθους μας.
Έλα στρατιώτη,
ξεκίνα,
αγκάλιασέ με,
φίλησέ με,
παίξε με τον Απόλλωνα..."

Βρέθηκε ο καταλληλότερος Υπουργός Δημοσίας Τάξεως...

... για την Κολομβία του βαλκανικού νότου!

Το φασιστικό πρόσωπο της ΕΛ.ΑΣ!

Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης, νέος πολιτικός προϊστάμενος της ΕΛ.ΑΣ, υπήρξε μέχρι το 1980 εισαγγελικός λειτουργός. Το πόσο «ανεξάρτητος» ήταν το απέδειξε αμέσως, καθώς την επόμενη κι όλας μέρα της αποχώρησής του απ’ το εισαγγελικό σώμα, έσπευσε στα κομματικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας Χανίων κι εγγράφηκε μέλος της. Το 2004 διορίζεται απ’ τον Καραμανλή υφυπουργός Δημοσίας Τάξεως αλλά εξαναγκάζεται σε παραίτηση το 2006 όταν, σε κομματική εκδήλωση, εξαπέλυσε υβριστική επίθεση κατά του τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου που αρνιόταν να συμμορφωθεί με τις «κυβερνητικές υποδείξεις». Ο Μαρκογιαννάκης επανήλθε στο πολιτικό προσκήνιο ως αντιπρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής για το Βατοπέδι, όπου και διακρίθηκε ιδιαίτερα στον αγώνα για το κουκούλωμα του σκανδάλου. Ο Καραμανλής εκτίμησε την «φιλότιμη προσπάθεια» του Χανιώτη βουλευτή και τον αντάμειψε με υπουργικό θώκο. Έτσι, για να βλέπουμε με ποια κριτήρια μοιράζει ο Καραμανλής τις υπουργικές θέσεις…
Ο Μαρκογιαννάκης, άνθρωπος ακροδεξιών προδιαγραφών, είναι το πλέον ακατάλληλο πρόσωπο για να πετύχει αυτό που τούτη τη στιγμή έχει ανάγκη η χώρα μας: τη συμφιλίωση των δυνάμεων επιβολής της τάξης με την κοινωνία. Τα χθεσινά γεγονότα δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολιών. Η αστυνομία επιτίθεται απρόκλητα σε διαδηλωτές, κάνει εκτεταμένη και αδικαιολόγητη χρήση δακρυγόνων και βομβών λάμψης-κρότου, ξυλοκοπεί πολίτες, συλλαμβάνει αμέτοχους στα επεισόδια περαστικούς… Και όλα με την κάλυψη και τις προφορικές εντολές της νέας ηγεσίας.
«Κύριε» Μαρκογιαννάκη, οι άντρες των δυνάμεων ασφαλείας δεν είναι ούτε προσωπικό ούτε κομματικό σας «τσούρμο»! Είναι υπάλληλοι του κράτους που πληρώνονται για να υπηρετούν και να προστατεύουν τους πολίτες. Η κυβέρνησή σας τους έχει μετατρέψει σε παράγοντες κοινωνικής αποσταθεροποίησης. Με τη στάση τους περιορίζουν τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών, μετατρέπουν ολόκληρες περιοχές της πρωτεύουσας σε οικονομική και εμπορική έρημο, ενθαρρύνουν τη δράση κουκουλοφόρων και αναβιώνουν την πολιτική τρομοκρατία στη χώρα μας.
Η Ελλάδα, εξαιτίας της αστυνομικής αυθαιρεσίας, έχει καταδικαστεί κατ’ επανάληψη τα τελευταία χρόνια απ’ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Τη στιγμή που διεθνείς συμβάσεις απαγορεύουν αυστηρά τη χρήση βασανιστηρίων ακόμη και των αιχμαλώτων πολέμου, δεν νοείται άντρες της ελληνικής αστυνομίας να δέρνουν ανηλεώς συλληφθέντες διαδηλωτές στα αστυνομικά τμήματα, στις κλούβες, ακόμα και στα πεζοδρόμια. Επιτέλους, σταματήστε να καλλιεργείτε στους ένστολους εξουσιαστικά σύνδρομα («εγώ είμαι το κράτος!») και διδάξτε τους το δρόμο της νομιμότητας!
Όσο για τους «κουκουλοφόρους», όσους δεν είναι υπάλληλοι της Ασφάλειας, είχατε πολλές ευκαιρίες να τους συλλάβετε ομαδικά! Όμως πάντα τους αφήνατε να αποχωρούν ανενόχλητοι απ’ το Πολυτεχνείο, την ΑΣΣΟΕ και τη Νομική. Αντιλαμβάνεστε τι σας λέω…
Και κάτι τελευταίο: ακούω πως η Αστυνομία θεωρεί θέμα τιμής να εξαρθρώσει τον «Επαναστατικό Αγώνα» που έχει στοχοποιήσει τα μέλη της. Ας θεωρήσει «θέμα τιμής» και τη σύλληψη των εγκληματιών που τραυμάτισαν θανάσιμα τη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα. Συνεννοούμαστε νομίζω…

Ακούστε μας λίγο, κύριε Υπουργέ!

Από το ιστολόγιο πολιτικού σχολιασμού
"Χαιρετίσματα στην εξουσία"
http://xeretismata.blogspot.com

Αναλάβατε τη διαχείριση των οικονομικών της χώρας μας που βρίσκεται ένα μόλις βήμα πριν την χρεοκοπία. Λένε πως είστε "πρακτικός και άνθρωπος της αγοράς". Εμείς σας γνωρίσαμε ως έναν μετριοπαθή και σοβαρό άνθρωπο, κι ας ανήκετε στην κατηγορία εκείνη των φιλελεύθερων πολιτικών στους οποίους πλέον καμία χώρα δεν εμπιστεύεται τα οικονομικά της! Καμία ... εκτός απ' την Ελλάδα! Αλλά δεν θα βιαστούμε να σας απορρίψουμε ή να σας κατακρίνουμε. Απλά, επιτρέψτε μας να σας μεταφέρουμε κάποιες απ' τις απόψεις, τις αγωνίες και τις ιδέες μας:

1) Όπως γνωρίζετε, η οικονομία είναι κυρίως τρία πράγματα: αριθμοί, ψυχολογία και σταθερότητα. Οι αριθμοί και η σταθερότητα θέλουν χρόνο και προσπάθεια να εξασφαλιστούν, μπορείτε όμως να λάβετε κάποια άμεσα μέτρα για να τονώσετε την ψυχολογία της αγοράς, της κατανάλωσης, της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Κάντε το!

2) Ο προκάτοχός σας διαμόρφωσε ένα εκτρωματικό φορολογικό σύστημα που χαντακώνει τη ραχοκοκκαλιά της κοινωνίας μας, τους μικρομεσαίους. Επαναφέρτε άμεσα το αφορολόγητο όριο των ελευθέρων επαγγελματιών, καταργήστε τον άδικο Φόρο Κατοχής Ακινήτων και επαναφέρτε τον Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας.

3) Διαμορφώστε ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα που να ανταποκρίνεται στη συνταγματική επιταγή της κατανομής των φορολογικών βαρών ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες έκαστου. Σύμφωνα με το σύστημα Αλογοσκούφη, η αύξηση των φορολογικών βαρών των μικροεισοδηματιών (με ετήσιο εισόδημα 10.500 ευρώ) ανέρχεται στα 1.050 ευρώ, των μεσαίων εισοδημάτων (με 35.000 ευρώ) στα 590 ευρώ ενώ των ανώτατων εισοδημάτων (με 300.000 ευρώ) έχουμε μείωση 210 ευρώ! Το θεωρείτε αυτό δίκαιο;

4) Όλα τα εισοδήματα να φορολογούνται με ενιαία κλίμακα. Καθιερώστε ένα ενιαίο όριο αφορολόγητου εισοδήματος για όλους. Πάνω απ' αυτό το όριο, ο φορολογικός συντελεστής θα αυξάνεται ανάλογα με το εισόδημα. Τιμαριθμοποιήστε τη φορολογική κλίμακα. Τα μερίσματα και οι τόκοι των καταθέσεων να φορολογούνται ως εισόδημα φυσικών προσώπων και όχι αυτοτελώς. Να επιβληθεί ο φόρος υπεραξίας μετοχών αλλά με συμψηφισμό των ζημιών.

5) Καταργήστε τις προκλητικές αυξήσεις που δόθηκαν τους τελευταίους 14 μήνες σε δικαστικούς λειτουργούς, βουλευτές, κυβερνητικούς και κρατικούς αξιωματούχους.

6) Πέρα απ' το δημοσιονομικό νοικοκύρεμα, τολμήστε ένα γενναίο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων και ακολουθήστε το παράδειγμα του Μπαράκ Ομπάμα και άλλων δυτικών ηγετών που κάνουν στροφή στην "πράσινη οικονομική ανάπτυξη". Μπορεί να αποδώσει μεσομακροπρόθεσμα αλλά έχει σημαντικές ψυχολογικές επιπτώσεις καθώς αυξάνει το κλίμα κοινωνικής υπευθυνότητας και πειθαρχίας σε μια φάση οικονομικής και κοινωνικής αποσταθεροποίησης.

7) Τα περιθώρια για μειώσεις των περιττών δαπανών του κρατικού μηχανισμού είναι τεράστια. Ενδεικτικά θα σας αναφέρω την περίπτωση των Ενόπλων Δυνάμεων. Καταργήστε επιτέλους την υποχρεωτική θητεία για την οποία το ελληνικό κράτος καταβάλει τεράστια ποσά χωρίς καμία απολύτως ανταπόδοση Ένας σύγχρονος στρατός πρέπει να είναι αποκλειστικά επαγγελματικός. Και οι ανάγκες της άμυνας καλύπτονται πλήρως με 50.000 μόνιμους αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και επαγγελματίες οπλίτες και για τα τρία όπλα. Η διατήρηση της υποχρεωτικής θητείας γίνεται μόνο για να συντηρείται ένας τεράστιος ρουσφετολογικός μηχανισμός. Περιορίστε και την αγορά πανάκριβων αλλά ουσιαστικά άχρηστων οπλικών συστημάτων, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουμε μια δήθεν διπλωματική υποστήριξη κάποιων "μεγάλων δυνάμεων". Αυτό που γίνεται τόσα χρόνια λέγεται "νταβατζιλίκι" και όπως διαπιστώνουμε καθημερινά (Αιγαίο, μακεδονικό, κυπριακό) δεν έχουμε να περιμένουμε πολλά απ' τους φιλόδοξους "προστάτες" μας. Αν θέλετε να βρείτε πώς χτίζονται πραγματικές, ισχυρές και εθνικά προσοδοφόρες διεθνείς σχέσεις δεν έχετε παρά να μελετήσετε την εξωτερική πολιτική του Ελευθέριου Βενιζέλου.

8) Κλείνω με μια "φορομπηχτική" πρόταση. Όταν το πετρέλαιο πέφτει κάτω απ' τα 70 δολάρια το βαρέλι αυξήστε τον φόρο κατανάλωσης καυσίμων και χρηματοδοτήστε αποκλειστικά την υγεία και την παιδεία. Μόλις το πετρέλαιο ξεπερνά το πιο πάνω όριο, οι επιπλέον φόροι αυτομάτως να καταργούνται.

Οι "νεκροθάφτες" της ελληνικής οικονομίας...

Το γνωρίζαμε ήδη όλοι: η πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή έχει φέρει τη χώρα στα πρόθυρα της οικονομικής χρεοκοπίας. Η Ελλάδα από το 2004 έχει χάσει κατά κράτος τη μάχη των εσόδων, των δαπανών και του δημόσιου χρέους. Πλέον το ερώτημα δεν είναι "πόσα δανειζόμαστε", αλλά "αν μπορούμε να δανειστούμε και με ποιους όρους"! Το δημόσιο χρέος απ' το 2004 έχει αυξηθεί κατά 50 δις ευρώ και το 70% των εσόδων του κράτους πηγαίνει αποκλειστικά στην εξόφλησή του! Βαδίζουμε στο δρόμο που άνοιξε η Αργεντινή το 2000 και η Ουγγαρία πριν μερικούς μήνες με τα τεράστια ελλείμματα και τα άδεια ταμεία...
Αλλά, για να ελαφρύνουμε λίγο την ατμόσφαιρα, χρονιάρες μέρες, ας κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στις ... ελληνικές χρεοκοπίες:
Η πρώτη ουσιαστικά πτώχευση του "καφενείον η Ελλάς" έγινε το 1827 λόγω της αδυναμίας να αποπληρώσουμε τα δύο δάνεια που πήραμε απ' τους εγγλέζους τραπεζίτες το 1824 και 1825 βάζοντας ως εγγύηση τα κτήματα του έθνους! Απ ' τα δάνεια αυτά, στην Ελλάδα έφτασε μόνο ένα μικρό μέρος, κι αυτό κατασπαταλήθηκε στις εμφύλιες αναμετρήσεις!
Το υπόλοιπο έμεινε στην Αγγλία για καταβολή "τόκων, εξόδων και μεσιτικών". Ένα μέρος προορίσθηκε και για την κατασκευή πολεμικών πλοίων στα ναυπηγεία της Αγγλίας και της Αμερικής. Από τα έξι πλοία που ναυπηγήθηκαν για λογαριασμό της Ελλάδας στην Αγγλία, η "Καρτερία" έφθασε στη χώρα μας με καθυστέρηση 13 μηνών και σε "αθλίαν κατάστασιν", ο "Ακαταμάχητος" κάηκε στον Τάμεση, η "Επιχείρισης" όταν βγήκε στο πέλαγος κόντεψε να βουλιάξει γιατί έσκασαν τα καζάνια, ενώ απ' τα τρία μικρότερα μόνο το "Ερμής" θα φτάσει κι αυτό με χαλασμένη μηχανή! (Μήπως αυτή η ιστορία μας θυμίζει κάπως τα υποβρύχια που πρόσφατα παραγγείλαμε απ' τους Γερμανούς που μόλις μπαίνουν στο νερό γέρνουν 45 μοίρες;)...
Απ' τις δύο φρεγάτες που παραγγέλθηκαν στην Αμερική, η μία έμεινε τελικά εκεί ενώ η δεύτερη, η "Ελλάς", θα πυρποληθεί απ' τον ίδιο τον Μιαούλη όταν έγινε το κίνημα για την ανατροπή του Καποδίστρια!
Η δεύτερη πτώχευση της χώρας έγινε το 1843 όταν διακόπηκε "λόγω αδυναμίας" η αποπληρωμή του δανείου των 60 εκατ. γαλλικών φράγκων που είχε δοθεί στη Βαυαροκρατία.
Η τρίτη στάση πληρωμών έγινε το 1893, στο τέλος της διακυβέρνησης του Χαρίλαου Τρικούπη. Αυτός, για να δημιουργήσει τις υποδομές ενός σύγχρονου κράτους, συνήψε επτά δάνεια με ληστρικούς όρους. Βέβαια, έγιναν σημαντικά έργα (διώρυγα Κορίνθου, 900 χλμ σιδηροδρομικών γραμμών και 1500 χλμ αμαξιτών δρόμων). Αλλά η εξόφληση των δανείων ήταν αδύνατη, ο Τρικούπης έχωσε φόρους (ξεπέρασε σε φορομπηξία και τον Αλογοσκούφη) και στις 30 Οκτωβρίου 1893 θα ομολογήσει στη Βουλή ότι ... "δυστυχώς κύριοι επτωχεύσαμεν"! Ο διάδοχός του Δηλιγιάννης θα οδηγήσει τη χώρα το 1897 στον ατιμωτικό πόλεμο με την Τουρκία και μετά την ήττα θα έλθει στη χώρα ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος που θα εισπράττει για λογαριασμό των δανειστών τους φόρους απ' το κρατικό μονοπώλιο (αλάτι, σπίρτα, τσιγαρόχαρτα, πετρέλαιο, τραπουλόχαρτα, τέλη χαρτοσήμου και δασμούς τελωνείου Πειραιά). Ο Δ.Ο.Ε. θα μας απαλλάξει από την παρουσία του μετά από 80 χρόνια, το 1978!
Την τέταρτη "στάση πληρωμών" έκανε ο Βενιζέλος το 1932. Σε αυτή συνέβαλαν, εκτός της κακής οικονομικής διαχείρισης, και το τεράστιο οικονομικό βάρος της ενσωμάτωσης των προσφύγων της Μικρασίας αλλά και η διεθνής κρίση του 1929.
Ο τελευταίος διακανονισμός όλων των προπολεμικών δανείων έγινε το 1952-1953 απ' την κυβέρνηση Παπάγου και υπουργό τον Σπύρο Μαρκεζίνη.

Στο λιμάνι του Αμστερντάμ...

Τέτοια εποχή νυχτώνει νωρίς στο λιμάνι.
Ήταν απ' τους πρώτους που μπήκε στο μπαρ.
Όπως κι αυτός έτσι και οι περισσότεροι άντρες που συχνάζουν σ' αυτά τα μέρη, ψάχνουν για γυναίκα. Μια γυναίκα απλά για να τον χώσουν ή, έστω, να μοιραστούν μαζί της τα συννεφάκια, τις βροχούλες και τα φεγγαράκια...
Αυτή, πάντως, η "φιλοδοξία" κάνει τους άντρες πιο καθαρούς. Το βλέπεις αμέσως στις αντρικές τουαλέτες όπου το κωλόχαρτο εξαντλείται πολύ γρήγορα. Τα καλαθάκια είναι ξεχειλισμένα και δεν βρίσκεις χαρτί ούτε για να φυσήξεις τη μύτη σου...
Το τίναγμα της ψωλής δεν συνηθίζεται πια, κι αυτό συμφέρει τις γκόμενες αλλά όχι τους άντρες γιατί αποκτούν την ψυχολογία του αγχωτικού εραστή...
Οι συνέπειες είναι τραγικές. Οι περισσότεροι απ' αυτούς που μετά το κατούρημα τον σκουπίζουν με κωλόχαρτο, ελπίζοντας πως όχι μόνο θα βρουν γκόμενα αλλά και θα την ψήσουν να τους τον πάρει τσιμπούκι από το πρώτο ραντεβού, καταλήγουν στο άδειο κρεβάτι τους να τον περνάνε απ' το δεξί στ' αριστερό...
Η κοπελίτσα πίσω από τον πάγκο δεν ήταν καμιά θεογκόμενα, όμως ήταν ακριβώς αυτό που φαινόταν. Ένα όμορφο μουτράκι κι ένα σφιχτό νεανικό κορμάκι. Χωρίς βαψίματα και μαλακίες, χωρίς τακούνια και τουπέ. Εδώ που τα λέμε ... δεν υπάρχει μεγαλύτερη πίκρα απ' τις απομυθοποιημένες θεές της νύχτας!
Έτσι στην ψύχρα, έριξε πάνω στον πάγκο ένα μικρό βουναλάκι άσπρη σκόνη κι έβγαλε απ' την τσέπη του μια τηλεκάρτα κι ένα κολαριστό εικοσάευρω. Έκοψε με την τηλεκάρτα τρεις γραμμές κι ύστερα την έγλειψε. Αυτές οι δουλειές χρειάζονται καθαρή ρηνική κοιλότητα, γι' αυτό πρώτα φύσηξε δυνατά σε μια χαρτοπετσέτα. Έμοιαζε με ιεροτελεστία.
Πήρε δύο γραμμές ρουφώντας με το εικοσάευρω-καλαμάκι.
"Η άλλη είναι δική σου" της είπε και της πάσαρε το κυλινδρικό χαρτονόμισμα...

Οπλοφορίες ...

Σήμερα ερωτεύθηκα τη νύχτα
και το τρελό φεγγάρι
μού 'κλεψε τ' όνειρο!

Μαύρα πουλιά καρφώνουν το φεγγάρι
και τ' άστρα κλαίνε!

Υπάρχει μια πόρτα στην άκρη του μυαλού...
πρέπει να βρούμε το κλειδί!

Μια νύχτα με περίστροφο
ανοίγει μια πόρτα στο μυαλό μας
να λεφτερωθεί τ' όνειρο!

Μες στον διπλό καθρέφτη
του έρωτα και του θανάτου
καθρεφτιζόμαστε δίχως τέλος.

Όλη η ζωή, πάλεμα με σκιές
ψάχνει για μυστικά περάσματα
που δεν θα βρεθούν ποτέ!

Όταν θα οπλοφορήσουν οι άγγελοι
τότε θα πεθάνουμε ήσυχοι...

Ιδού και η "αντροπαρέα" ...

Από πάνω προς τα κάτω: Άσκαρ, Σπίθας, Γκρέγκορυ, Σπύρος, Μάλερ και Λεβιάθαν, Ορεινός!

Το "χαρέμι" από μπροστά...

Το "χαρέμι" του Άσκαρ, σας εύχεται ...