Το ... απαντημένο ερώτημα!

Tο οινόπνευμα που είχε κατεβάσει είχε αρχίσει να τον κάνει απερίσκεπτο.

Ένιωθε εκείνη τη γλυκιά ζαλάδα του αλκοόλ που όταν σού 'ρχεται είναι αδύνατο να φανταστείς ότι κάτι που θα πεις ή θα κάνεις μπορεί νά 'χει δυσάρεστες συνέπειες.

Χάζευε τους μορφασμούς που έκανε το πρόσωπό του στον καθρέφτη.

Τότε, σχεδόν την ίδια στιγμή, κυριεύτηκε από μια περίεργη φαντασίωση, από μια αλόκοτη επιθυμία. Να βγάλει το τζην του, να πάει στον καναπέ και να χώσει το μεγάλο κόκκινο στόμα της ανάμεσα στα πόδια του! Να κυλιστεί και να γαμηθεί μαζί της, να τραφεί απ' τα αυτοκρατορικά κωλομέρια της σα να συμμετέχει σε κάποια οργιαστική τελετή...

Η επιθυμία του τον σάστισε μα και τον ερέθισε. Για μια στιγμή την ένιωσε ανυπόφορα έντονη!

"Θέλω να δοκιμάσω" σκέφτηκε. Αλλά σαν κάτι να τον εμπόδιζε. Αν πηδιόταν μαζί της, η ψύχωσή του μπορεί και να πέθαινε. Ίσως περισσότερο κι απ' την ίδια ήθελε το μυστήριό της! Άκουγε ακόμη την καρδιά του να φωνάζει πανικόβλητη μπροστά σ' ένα ακόμη απαντημένο ερώτημα...

Για να σώσει τον εαυτό του σανίδωσε πάλι το γκάζι...

Η Μοναξιά!

Από το ιστολόγιο "Φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας"

"Ω μοναξιά ... ω πατρίδα μου"!
Νίτσε
Η Μοναξιά καθαυτή δεν είναι ούτε άσχημη ούτε όμορφη...
Απλά είναι ένας μεγεθυντικός φακός:
αν νιώθεις άσχημα και είσαι μόνος, νιώθεις πάρα πολύ άσχημα...
αν νιώθεις καλά και είσαι μόνος, νιώθεις πάρα πολύ καλά...
Το κακό είναι ότι τις περισσότερες φορές νιώθεις πιο πολύ άσημα παρά καλά!

Εθελοντής στον πόλεμο της Βοσνίας (Γ)

Το στρατόπεδο ταχείας εκπαίδευσης των ντομπροβόλιατς (εθελοντών) βρίσκονταν σ' ένα οροπέδιο. Τα κτίρια ενός πρώην πολυτελούς ξενοδοχείου είχαν μετατραπεί σε διοικητήριο και κοιτώνες. Στη μεγάλα σάλα δέσποζε μια τεράστια φωτογραφία του Έλληνα πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που με τον Ράντοβαν Κάρατζιτς επιθεωρούσαν ένα στρατιωτικό άγημα...

Τις περισσότερες ώρες της μέρας και της νύχτας τις περνούσαν στο πεδίο βολής, τρία χιλιόμετρα ψηλότερα. Εκεί ο Γκρκ (Έλληνας) έπιασε για πρώτη φορά στα χέρια του ένα καλάσνικωφ! Το θρυλικό αυτό όπλο τον έκανε να νιώσει κάποιο δέος... Από δω και πέρα αυτό θα ήταν ο φίλος, η μάνα, η γκόμενά του...

Στο στρατόπεδο γνώρισε δύο ακόμη Έλληνες. Χρυσαυγίτες απ' τη Σαλονίκη. Δεν του άρεσαν και δεν ήθελε πολλά πάρε δώσε μαζί τους... Ιδιαίτερα απ' τη στιγμή που άκουσε τον έναν τους να λέει: "ήλθε κι άλλος μαλάκας να παραστήσει τον ήρωα"!

Δεν άργησε και πολύ για να καταλάβει τι "έτρεχε" στο στρατόπεδο. Είχαν μαζευτεί κάθε καρυδιάς καρύδι. Ψυχασθενείς, τυχοδιώκτες, απελπισμένοι...

Ο εκπαιδευτής τους, ένας Σέρβος αξιωματικός που είχε μόλις λιποταχτήσει απ' τη Λεγεώνα των Ξένων, δεν τό χε σε τίποτα να σε σφάξει στο γόνατο!

Γνωρίστηκε και με κάποιους Ρώσους παλαίμαχους του Αφγανιστάν και της Τσετσενίας. Που είχαν υπηρετήσει στις ειδικές δυνάμεις ΑΜΟ του ρωσικού υπουργείου εσωτερικών. Είχαν ανοιχτούς λογαριασμούς με τους μουσουλμάνους μουτζαχεντίν που τους ήξεραν με τα μικρά τους ονόματα... Θέατρο του παραλόγου. Ραντεβού θανάτου σε ξένο έδαφος ...

Ακόμη και στην Ελλάδα θεωρούνταν βραχύσωμος. Τώρα που βρέθηκε ανάμεσα στους γιγαντόσωμους Σέρβους και Ρώσους, η διαφορά φάνηκε πιο έντονα. Δεν άργησαν να του κολλήσουν το παρατσούκλι "ο κοντός"...

Γύρω του όλοι ήταν ψηλότεροι, ξανθοί, γαλανομάτηδες... μέσα στις στολές παραλλαγής τους φάνταζαν σαν άγγελοι! Όμως, αυτόν πλησίασε μια άγνωστη κοπέλα στο Πάλε και του έχωσε στην παλάμη το φυλαχτό της...

Τα μάτια της ήταν μεγάλα και γαλάζια. Ένας καταρράχτης ξανθών μαλλιών έφτανε μέχρι τη μέση της. Ήταν ολόκληρη ένα γαλάζιο όνειρο...

Εθελοντής στον πόλεμο της Βοσνίας (Β)

Στο λεωφορείο για Βελιγράδι επιβιβάστηκαν μόνο πέντε άτομα! Αλλά στη Σαλονίκη θ' ανέβαιναν και μερικοί φοιτητές. Η θέση τού φάνηκε κάπως βολική αλλά οι ώρες ήταν πολλές κι αυτό τον εκνεύριζε...

Έφερε στο νου του τα παιδικά χρόνια ... τις φάρσες, τα παιχνίδια, τους τσακωμούς! Ήταν πάντα υπερκινητικός! Του άρεσε ο σαματάς κι η φασαρία. Έμπλεκε συνέχεια σε καυγάδες. Στο Γυμνάσιο οι αποβολές άρχισαν να πέφτουν βροχή. Στο Λύκειο είχε ήδη μπλέξει με μικροσυμμορίες...

Θυμήθηκε ακόμη την Α. που κάθε Κυριακή τον καλούσε σπίτι της για καφέ και μετά έκαναν έρωτα! Και την Θ. που του υπόσχονταν να του κάνει "τα πάντα" αλλά μετά το στεφάνι...

Οι σκέψεις του άλλαζαν γρήγορα χρώματα, σαν τα τοπία. "Όταν γυρίσω, με το καλό" σκέφτηκε, "θα καταταχθώ στις ειδικές δυνάμεις, θα γίνω μονιμάς κι έτσι θα κάνω το χόμπι επάγγελμα!"...

Είχαν ήδη περάσει τα σύνορα όταν άρχιζε να νυχτώνει. Στο Βελιγράδι θα τον περίμενε ο Μ. και θα τον προωθούσε σ' ένα στρατόπαιδο ταχείας εκπαίδευσης λίγα χιλιόμετρα έξω απ' την πόλη.

Η επίσημη κυβέρνηση της Σερβίας δεν συμπαθούσε τον αγώνα των Σερβοβόσνιων! Αλλά οι παραστρατιωτικές οργανώσεις είχαν μεγάλη επιρροή στην κοινή γνώμη και στον κρατικό μηχανισμό...

Στο στρατόπαιδο εκπαίδευσης του είπαν πως θα εντάσσονταν σε μια διμοιρία Ρώσων και Ουκρανών εθελοντών. Θυμήθηκε έναν καυγά στο λιμάνι της Οντέσσας! Τότε που προσπάθησε να ξεφτυλίσει έναν Ρώσο γίγαντα κατεβάζοντάς του τα παντελόνια! Κι εκείνος τον κρέμασε ανάποδα απ' το κατάρτι για τρεις ώρες!

Και χαμογέλασε...

Εθελοντής στον πόλεμο της Βοσνίας (Α)

Σεπτέμβρης 1993. Με τα τελευταία χρήματα πού χε πάνω του αγόρασε στην οδό Αθηνάς τα απολύτως απαραίτητα: μάλλινες κάλτσες, γάντια και σκούφους. Κάπου ξετρύπωσε και δυο μικρά λεξικά. Ένα ελληνοσερβικό κι ένα ελληνορωσικό ... θα του χρειάζονταν εκεί που θα πήγαινε... Πέρασε από μια τράπεζα στην Ομόνοια, σήκωσε τις μικρές καταθέσεις του και τις μετέτρεψε σε μάρκα.
Σε μια ώρα το λεωφορείο ξεκινούσε για Βελιγράδι. Κι αυτός, σα χαμένος ανέβαινε με τα πόδια τη Σταδίου προς Σύνταγμα. Στο δρόμο τού φαίνονταν πως όλα τα κορίτσια τού χαμογελούσαν, πως του έκλειναν πονηρά το μάτι και τον καλούσαν για έναν καφέ...
Τον Μάιο είχε αποφασίσει να ξεμπαρκάρει. Τον Ιούνιο είχε δώσει τα τελευταία μαθήματα για πτυχείο και τον Ιούλιο ορκίστηκε. Στους δικούς του είπε ψέματα πως πάει στη Γερμανία για μεταπτυχιακό στη Φιλοσοφία του Δικαίου...
Κοπέλλα ... ευτυχώς δεν είχε.
Καθώς βάδιζε οι σκέψεις σα σφήκες βούιζαν στο μυαλό του. Αν είχε μια καλή και σίγουρη δουλειά, μια ωραία γκόμενα, μια στρωμένη ζωή ... θα έκανε αυτό το ταξίδι;
Ο φίλος του Δ., που βρίσκονταν στη Βοσνία απ' τον Ιούνιο, του έγραφε: "σήμερα θάψαμε τον πρώτο Έλληνα στη Γκρεμπαβίτσα. Καλώς νά ρθεις στην κόλαση φίλε μου!"...

Nα γιατί δεν φλερτάρουν οι άντρες!

"Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα να φλερτάρω με άγνωστη. Αλλά επειδή σήμερα κυκλοφορεί πολύ βαρύ πεπόνι, δεν έχω καμία όρεξη να πάω να μιλήσω στην κάθε τυχαία που λόγω κάλου στον εγκαίφαλο στέκεται σαν το ξυλάγγουρο και ούτε καν καταδέχεται να σε κοιτάξει άμα της απευθύνεις το λόγο!

Ευχαριστώ, αλλά δεν θα πάρω! Απ' το να φλερτάρω με το κάθε καρυδιάς καρύδι και να ανεχτώ να μου φερθεί σα σκουπίδι επειδή νομίζει ότι είναι η πριγκίπισσα του Μονακό, θα προτιμήσω να γνωρίσω μια καλή φίλη της ξαδέλφης μου, ελεγμένη και εμβολιασμένη κατά των ενοχλητικών μικροβίων της βαρυπεπονίασης, της ηλιθιότητας και της ψωνίασης..."

Η κραυγή μιας γυναίκας!

Άντρες, γίνετε "αξιογάμητοι" επιτέλους ... please!

Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και "τον θέλουμε"!

Πάμε σαν άλλοτε;

Τη δεκαετία του 80 ήταν πιο καυλωτικά στην Αθήνα. Υπήρχε καύλα που λείπει σήμερα. Τώρα, μπορεί να είναι πιο απελευθερωμένα αλλά λείπει ο ερωτισμός!

Φτάσαμε να μην υπάρχει ένα σκοτεινό σημείο, μια γωνίτσα, να πας για μια πίπα βρε αδελφέ... Τα έχουν φωτίσει όλα...

Σήμερα ο κόσμος πάει στα μαγαζιά μόνο για δημόσιες σχέσεις και για να δειχθεί! Τα νέα παιδιά είναι πιο πολύ της μαλακίας. Μεγαλώνει μια γενιά με τη μαλακία μέσα απ' το ίντερνετ! Καυλώνουν εξ αποστάσεως κι όχι εξ επαφής...

Μητσάρας ο ... φιλόσοφος!

(από το ιστολόγιο "Φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας")

Κατακαλόκαιρο ήταν και ο ήλιος έβραζε. Μπήκε στο πυρωμένο φορντάκι του και μόλις προσπάθησε να βάλει μπρος κατάλαβε πως είχε μείνει από μπαταρία.
Βλαστήμησε θεούς και δαίμονες και τράβηξε με τα πόδια στο πλησιέστερο ηλεκτρολογείο.
Τα ρολά ήταν κατεβασμένα και πάνω τους κολλημένη μια ταμπέλα: "Αφού κέρδισε όσα του φτάνουν, ο Μητσάρας πήγε στη θάλασσα"!
Ο Μητσάρας είχε κάνει μια επιλογή ζωής που προϋποθέτει κάποια φιλοσοφία...

To εκλογικό δίλημμα του Ασκαρδαμυκτί!

Οι επικοινωνιολόγοι τονίζουν ότι "εκλογές δεν κερδίζονται χωρίς ένα σαφές και ισχυρό πολιτικό δίλημμα"!

Έτσι, λοιπόν, κι ο Άσκαρ αποφάσισε να θέσει στους φίλους του το δικό του εκλογικό δίλημμα:

Φίλοι μου, η Δευτέρα των εκλογών θα με βρει:

Είτε να στρογγυλοκάθομαι στην καρέκλα του Γενικού Γραμματέως κάποιου Υπουργείου...

Είτε να επιστρέφω στον φυσικό μου χώρο ... στις μπουρδελογειτονιές του κόσμου όπου και θα συνεχίσω να σας ξεναγώ...

Διαλέξτε, λοιπόν, σε ποια θέση με θέλετε και ψηφίστε αναλόγως...

Υ.Γ.: Είναι βλακεία οι σκεπτόμενοι να ψηφίζουν λευκό ή άκυρο. Αυτή η λογική επικρατεί στην Αμερική και βγαίνει ένας ηλίθιος...

Η πρόταση του Ασκαρδαμυκτί:

ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΟΥΜΕ την κυβέρνηση

ΥΠΕΡΨΗΦΙΖΟΥΜΕ, κατά συνείδηση, οποιονδήποτε άλλον πολιτικό σχηματισμό

ΟΧΙ στην ΑΠΟΧΗ

ΟΧΙ στο ΛΕΥΚΟ

ΟΧΙ στο ΑΚΥΡΟ

Ακολουθεί λακωνικό πολιτικό σχόλιο...

Τόσοι πολλοί υποψήφιοι...

μα τόσο λίγες επιλογές....

Είμαι μαλάκας κι αρχίζω ξηροφαγία!

Τελικά είμαι πολύ αμαρτωλός και φαίνομαι!

Αλλά κι εσείς δεν μου φαίνεσθε καλύτεροι! Για ακούστε τι γράφει ο Η' Κανόνας της γνωστής πλέον "εν Τρούλλω" Οικουμενικής Συνόδου:

"Ο μαλακίαν διαπραξάμενος τεσσαράκοντα ημέρας επιτιμάται, ξηροφαγίαν διαιτώμενος (δηλ. να ζει μόνο με ψωμί και νερό) και μετανοίας εκάστης ποιών εκατόν"!

Οπότε, παίδες, αρχίζουμε από σήμερα: Σαράντα μέρες ξηροφαγία και εκατό μετάνοιες τη μέρα! Θα σφίξει το αντεράκι μας και θα ξεπατωθεί η μεσούλα μας...

Όμως, τους κανόνες της Εκκλησίας, ως γνωστόν, ερμηνεύουν και εξειδικεύουν οι Πατέρες. Για να δούμε, λοιπόν, τι λένε και για τη μαλακία:

"Είναι η κοινή και ψυχόλεθρος πανούκλα όπου φθείρει και απολλύει τους περισσότερους ανθρώπους του κόσμου και μάλιστα τους αθλίους νέους! ... Η μαλακία γίνεται τριών λογιών: ή με το χέρι το ίδιον του ανθρώπου ή με το χέρι άλλου ή με το κοπάνισμα και χτύπημα εις τα μηρία"!

Παιδιά, ποιός θα μου εξηγήσει τι ήθελε να πει ο ποιητής με το τρίτο είδος μαλακίας;

Άγιοι Πατέρες, αφορίστε με!

Σύμφωνα με τον 77ο κανόνα της εν Τρούλλω Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου (691/2 μ.Χ) "όποιος λαϊκός απολαμβάνει το θαλάσσιο μπάνιο σε μια παραλία όπου συνυπάρχουν άντρες και γυναίκες πρέπει να αφορίζεται!".

Άγιοι Πατέρες, ομολογώ δημόσια ότι το φετινό θέρος υπέπεσα πολλάκις και πλειστάκις σε αυτό το θανάσιμο αμάρτημα!

Για το λόγο αυτό, συναισθανόμενος την αμαρτολότητά μου και σεβόμενος απόλυτα τις αποφάσεις των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων, σας παρακαλώ: "αφορίστε με!".

Αν δεν το πράξετε θα είστε ανάξιοι της ιερωσύνης σας!

Κ.Κ.Ε. και ΣΥΝ: μια ακόμη χαμένη ευκαιρία;

Οι εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου διεξάγονται σε συνθήκες ιδανικές για τα δυο κόμματα της Αριστεράς!

Η πολιτική συγκυρία τους προσφέρει μια ιδανική ευκαιρία όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά και να εδραιωθούν στο πολιτικό σύστημα!

Πώς όμως τα δύο αυτά κόμματα αξιοποιούν τη μεγάλη αυτή ευκαιρία;

Και τα δύο αρνούνται προκαταβολικά με τρόπο απόλυτο και κατηγορηματικό κάθε κυβερνητική συνεργασία με οποιονδήποτε!

Με άλλα λόγια, τα κόμματα αυτά που επικρίνουν ως "καταστροφικές" τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, μετατρέπονται στα μοναδικά κόμματα του σύγχρονου δημοκρατικού κόσμου που θέτουν ως δεδηλωμένο στόχο τους την ακυβερνησία!

Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, καλώς ή κακώς, εκλέγουμε εκείνους που θα μας κυβερνήσουν. Κι όχι εκείνους που θα μας βυθήσουν στο χαός της ακυβερνησίας!

Γιατί, λοιπόν, αυτοκτονούν πολιτικά (σε βάθος χρόνου) τα κόμματα της Αριστεράς;

Και γιατί δεν αντιλαμβάνονται πως με τη στείρα τακτική τους ουσιαστικά ενισχύουν τον δικομματισμό που υποτίθεται ότι αντιμάχονται;

Συμπτώσεις και ... "συμπτώσεις"!

Η κυβέρνηση θεωρεί ύποπτο το γεγονός ότι πολλές φωτιές ξέσπασαν ταυτόχρονα σε διαφορετικά σημεία.

Η ίδια όμως κυβέρνηση δεν θεωρεί καθόλου ύποπτο το γεγονός ότι πολλοί διοικητές Ταμείων αγόραζαν ταυτοχρόνως τα ίδια δομημένα ομόλογα.

Για τη συγκεκριμένη κυβέρνηση οι πολλές φωτιές είναι ένδειξη οργανωμένου σχεδίου. Οι πολλοί διοικητές, τα πολλά Ταμεία και τα πολλά ομόλογα είναι απλή σύμπτωση...