Από Κυριακή θα 'μαι σ0 άλλες πολιτείες. όσοι φίλοι θέλουν να με βρουν ας μου στείλουν μέιλ στο hliaskat@yahoo.gr
Tελικά βρήκα μια συμβιβαστική λύση: απ' τα 4 ιστολόγιά μου θα διτηρήσω μόνο το ένα, το θεολογικό (προσωρινά τουλάχιστον). Επίσης, ως "ασκαρδαμυκτί" θα περνάω απ' τα τσαρδάκια κάποιων στενών φίλων και θα λέμε καμιά χαζαμάρα...
χαχαχαχαχα είδα την ανάρτηση και μόλις είδα την φωτογραφία πέθανα στα γέλια.. το τραγούδι αγαπημένο,δεν με ξάφνιασε τουλάχιστον.. ;) λοιπόν εγώ δεν σε ξέρω,εσύ μπορεί να μην θες και να με μάθεις,αλλά κράτησα το mail σου και θα με βρεις μπροστά σου.. :)) δεν κρατάς κάποιο άλλο γιατί με τα θεολογικά δεν τα πάω και πολύ καλά??ε??οφείλεις να το σκεφτείς τουλάχιστον! άντε φιλιά από εδώ και ελπίζω να βρεις να τρυπώσεις κάπου και να τα λέμε!!
Άιντε, ρε χαζέ, είχαμε κάποιον να μας ειρωνεύεται, να μας πειράζει, να μας κοροϊδεύει... Και φεύγει κι αυτός... Χέσε μας... Κι εμείς με ποιον θα γελάμε σε τόσες δύσκολες εποχές;
Καλό ταξίδι στις.....άλλες πολιτείες askardamikti! Εμείς που σε αγαπάμε και σε εκτιμούμε θα βρούμε τρόπο να (ξανα)συναντηθούμε. Πολύ χρήσιμο το mail που μας έδωσες για την επικοινωνία μας. Να είσαι πάντα καλά!
Να πάνε όλα καλά εύχομαι και αν δεν υπάρχει face control ζόρικο , να περνάμε και απο το θεολογικό να σπέρνουμε έριδες , μπας και το ξαναανοίξεις το μαγαζί :))))
αν δεν είναι αστειάκι , θα είναι αισθητή η απουσία σου Ασκαρούλη !!
αυτές τις μέρες που ήμουν στα blogs πέρασα και απο εδώ και διάβασα αρκετές παλαιότερες δημοσιεύσεις ...τώρα αντιλήφθηκα ότι έπρεπε να έχω αντιληφθεί από τότε...λυπάμαι και ζητάω συγνώμη, δεν υπάρχει λόγος να έχεις το blog σου πλέον κλειστό.
ξέρεις κάτι? πάντα περιμέναμε και περιμένουμε την επιστροφή του Ασκαρδαμυκτί..δεν πίστεψα ούτε μια στιγμή οτι δεν θα ξαναδώ κάτι εδώ γραμμένο..γι'αυτό και δεν κούνησα ποτέ το μαντίλι του αποχωρισμού..ερχόμουν και ξαναρχόμουν για να βρω έστω κάτι γραμμένο απο εσένα εδώ..έστω μια λέξη..κι όλο έλεγα μέσα μου "μην χαιρετήσεις θα ξανάρθει"..και δεν μετανιώνω που δεν κούνησα το μαντίλι..ήθελα να μείνεις εδω..και να επιστρέψεις..γιατί έτσι θα καταλάβαινα οτι δεν μας ξέχασες.
και είχε πονέσει πολύ αυτό το "Κλείσαμε! Τόσο απλά..." που μας πέταξες στα μούτρα...και ακόμα πονάει..και κάθε φορά που ερχόμουν εδώ έφευγα λυπημένη Ασκαρδαμυκτί..για όλα αυτά που είπα στο προηγούμενο σχόλιο μου..για όλα αυτά....
και ξαναείπες αυτό το "Όποιος θέλει να με βρει, θα με βρει!"...αυτό μόνο είπες..μόνο αυτό.... λες και δεν ήξερες πόσο εύκολα χάνονται οι ανθρώποι...έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια για να το μάθουμε..ήμουν τόσο θυμωμένη μαζί σου..και είμαι..ο θυμός μου ξεπερνούσε όλα μου τα συναισθήματα..αλλά έμεινα με το συναίσθημα της λύπης και αυτού του "γιατί" που βασάνιζε το κεφάλι μου...
Δεν θα άλλαζα ποτέ το γέλιο της καρδιάς μου με όλα τα πλούτη του κόσμου. Ούτε θα ήμουν ικανοποιημένος με το να μεταλλάξω τα δάκρυά μου, τα δάκρυα της αγωνίας μου, σε γαλήνη. Φλογερή μου ελπίδα είναι ότι όλη μου η ζωή σ' αυτή τη γη θα αποτελείται από Δάκρυα και Γέλιο... Δάκρυα πoυ εξαγνίζουν την καρδιά μου και μου αποκαλύπτουν το μυστικό και το μυστήριο της ζωής, Γέλιο που με φέρνει πιο κοντά στους συνανθρώπους μου, Δάκρυα που με κάνουν να αισθάνομαι τους πονεμένους, Γέλιο που συμβολίζει τη χαρά για την ύπαρξή μου...
26 σχόλια:
Τούτο είναι το τελευταίο μου σχόλιο στο μπλογκί.
Από Κυριακή θα 'μαι σ0 άλλες πολιτείες.
όσοι φίλοι θέλουν να με βρουν ας μου στείλουν μέιλ στο hliaskat@yahoo.gr
Tελικά βρήκα μια συμβιβαστική λύση:
απ' τα 4 ιστολόγιά μου θα διτηρήσω μόνο το ένα, το θεολογικό (προσωρινά τουλάχιστον).
Επίσης, ως "ασκαρδαμυκτί" θα περνάω απ' τα τσαρδάκια κάποιων στενών φίλων και θα λέμε καμιά χαζαμάρα...
Γειά σας φίλοι!
χαχαχαχαχα
είδα την ανάρτηση και μόλις είδα την φωτογραφία πέθανα στα γέλια..
το τραγούδι αγαπημένο,δεν με ξάφνιασε τουλάχιστον.. ;)
λοιπόν εγώ δεν σε ξέρω,εσύ μπορεί να μην θες και να με μάθεις,αλλά κράτησα το mail σου και θα με βρεις μπροστά σου.. :))
δεν κρατάς κάποιο άλλο γιατί με τα θεολογικά δεν τα πάω και πολύ καλά??ε??οφείλεις να το σκεφτείς τουλάχιστον!
άντε φιλιά από εδώ και ελπίζω να βρεις να τρυπώσεις κάπου και να τα λέμε!!
Καλά ταξίδια λοιπόν,
καλές περιπλανήσεις σε χώρες και ιστολόγια
και ελπίζω να μη σε χάσουμε τελείως Θεολόγε!
Σε Ευχαριστώ πολύ για την διασκέδαση που μας χάριζες, θα μας λείψεις πολύ. Σου εύχομαι κάθε ευτυχία και καλή τύχη στους δρόμους σου.
Θα αφήσεις το κατηχητικό σχολειό ανοιχτό, λέει? Α, μην ξεχνάς... το πολύ το Κύριε Ελέησον το βαριέται κι ο παπάς, άσε που δεν τα πάω καλά με δαύτους.
Μην χαθείς!!!!
καλη συνέχεια ρε μαν ...
Τι να σου πω για τη φωτό!
Βρήκες το στοιχείο σου!
Το τραγουδάκι φοβερό!
Χάρηκα τόσο την παρέα σου ελπίζω να τα λέμε.....
Τελικά όλα έχουν ένα τέλος έτσι;
Άιντε, ρε χαζέ, είχαμε κάποιον να μας ειρωνεύεται, να μας πειράζει, να μας κοροϊδεύει... Και φεύγει κι αυτός...
Χέσε μας... Κι εμείς με ποιον θα γελάμε σε τόσες δύσκολες εποχές;
..πωλείτε όπως είναι επιπλωμένο με χιλιάδες αναμνήσεις φορτωμένο..
http://www.youtube.com/watch?v=LJQ_3roUs8E
Πολύ καλή φαρφίζα στην εισαγωγή..
..κι η ψαλτική στα φόρτε της..
Κώστας
ε οχι και τοσο απλα...μας το ειχες ανακοινωσει απο πριν κανα διμηνο και το ειχαμε χωνεψει ;)
Δειμο μη στεναχωριεσαι αγορινα μου,ειμαστε εμεις εδω
;)
Τι έγινε, ρε μεγάλε; Τώρα, που είπα να γυρίσω, φεύγεις;
ΥΓ.
Θα περιμένουμε να παντρευτείς, ώστε να γυρίσεις. Μην το καθυστερήσεις...
Καλό ταξίδι στις.....άλλες πολιτείες askardamikti!
Εμείς που σε αγαπάμε και σε εκτιμούμε θα βρούμε τρόπο να (ξανα)συναντηθούμε.
Πολύ χρήσιμο το mail που μας έδωσες για την επικοινωνία μας.
Να είσαι πάντα καλά!
Να εισαι παντα καλα φιλε μου εκλεκτε.Ο δρομος σου παντα ανοιχτος στη ζωη.Μη χαθεις απο τη γειτονια μας.
Να πάνε όλα καλά εύχομαι και αν δεν υπάρχει face control ζόρικο , να περνάμε και απο το θεολογικό να σπέρνουμε έριδες , μπας και το ξαναανοίξεις το μαγαζί :))))
αν δεν είναι αστειάκι , θα είναι αισθητή η απουσία σου Ασκαρούλη !!
No comments
Σ'ευχαριστώ για τα χαμόγελα που μου χάρισες απλόχερα,τις γνώσεις, τα ταξίδια και την καυστική σάτυρα.
Φιλί βρε και Γλαρένιες αγκαλιές
νόμιζα ότι αστειευόσουν... μα φαίνεται πως σοβαρολογούσες...
όπου κι αν είσαι πάντως ό,τι κι αν κάνεις να περνάς καλά Ασκάρ!!
ΤΣΙΟΥ ΡΕ ΦΙΛΚΑΡΑΚΙ....ΤΣΙΟΥ!!!
'Εφυγες και ρήμαξε η περιοχή... Τόσο απαραίτητο ήταν;
Όποιος θέλει να με βρει, θα με βρει!
thank you
سعودي اوتو
αυτές τις μέρες που ήμουν στα blogs πέρασα και απο εδώ και διάβασα αρκετές παλαιότερες δημοσιεύσεις ...τώρα αντιλήφθηκα ότι έπρεπε να έχω αντιληφθεί από τότε...λυπάμαι και ζητάω συγνώμη, δεν υπάρχει λόγος να έχεις το blog σου πλέον κλειστό.
ξέρεις κάτι? πάντα περιμέναμε και περιμένουμε την επιστροφή του Ασκαρδαμυκτί..δεν πίστεψα ούτε μια στιγμή οτι δεν θα ξαναδώ κάτι εδώ γραμμένο..γι'αυτό και δεν κούνησα ποτέ το μαντίλι του αποχωρισμού..ερχόμουν και ξαναρχόμουν για να βρω έστω κάτι γραμμένο απο εσένα εδώ..έστω μια λέξη..κι όλο έλεγα μέσα μου "μην χαιρετήσεις θα ξανάρθει"..και δεν μετανιώνω που δεν κούνησα το μαντίλι..ήθελα να μείνεις εδω..και να επιστρέψεις..γιατί έτσι θα καταλάβαινα οτι δεν μας ξέχασες.
και είχε πονέσει πολύ αυτό το "Κλείσαμε! Τόσο απλά..." που μας πέταξες στα μούτρα...και ακόμα πονάει..και κάθε φορά που ερχόμουν εδώ έφευγα λυπημένη Ασκαρδαμυκτί..για όλα αυτά που είπα στο προηγούμενο σχόλιο μου..για όλα αυτά....
και ξαναείπες αυτό το "Όποιος θέλει να με βρει, θα με βρει!"...αυτό μόνο είπες..μόνο αυτό.... λες και δεν ήξερες πόσο εύκολα χάνονται οι ανθρώποι...έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια για να το μάθουμε..ήμουν τόσο θυμωμένη μαζί σου..και είμαι..ο θυμός μου ξεπερνούσε όλα μου τα συναισθήματα..αλλά έμεινα με το συναίσθημα της λύπης και αυτού του "γιατί" που βασάνιζε το κεφάλι μου...
Δημοσίευση σχολίου