Ορισμένες νύχτες του Γενάρη τα κύματα σκέπαζαν το κατάστρωμα.
Κι όταν αποτραβιόντουσαν, πολλές φορές άφηναν πίσω τους μέρος απ' τον κόσμο της θάλασσας: κοχύλια, ιππόκαμπους, αγγελόψαρα.
Μερικές φορές ξέβραζαν και γοργόνες που διψούσαν για φιλιά.
Ήταν κανόνας απαράβατος του πλοίου: κανένας να μην δείξει την παραμικρή ερωτική διάθεση στις γοργόνες!
Γιατί αυτές ερωτεύονται εύκολα και δεν μπορείς με τίποτα να τις ξεκολλήσεις...
Κανείς δεν τολμούσε να παραβεί τον κανόνα. Ούτε κι ο πιο μεθυσμένος.
Γιατί ο θρύλος έλεγε πως η γοητεία μιας γοργόνας λύγισε κάποτε ένα λοστρόμο και τη φίλησε.
Μετά από μερικές καυτές ερωτικές συνευρέσεις, τον ξελόγιασε και τον έσυρε για πάντα μαζί της στη θάλασσα...
Κάποιες φορές, γυρνώντας απ' τη βάρδια μας, πατούσαμε λέπια, που τρίζαν μ' έναν ελαφρύ θόρυβο κάτω απ' τα παπούτσια μας.
Άλλες πάλι φορές βρίσκαμε γοργόνες στα γιατάκια μας, αλλά κανείς δεν τολμούσε να τις αγγίξει.
Ένα απόγιομα βρήκα μια από δαύτες στις ντουζιέρες.
Δικαιολογήθηκε πως ήταν περαστική και μπήκε για ένα φρεσκάρισμα.
Τα πράσινα μάτια της ήταν σα να βλέπεις το δάσος του Αμαζόνιου από ψηλά...
Βρέθηκα μπόσικος και την πήρα στα κρυφά.
Η φωνή της ήταν βαθιά, γλυκιά, ήρεμη.
Έσμιγε με τους ήχους της θάλασσας...
Η μωβ ορχιδέα μου, μόλις την άκουσε, πήρε να μεγαλώνει.
Σε μισή ώρα έγινε δυο μέτρα.
Κι άρχισε να χύνει ασταμάτητα το μωβ χρώμα της στο έδαφος...
Φιληθήκαμε.
Το πρωί ξύπνησα μεσοπέλαγα.
Τον αρχικό πανικό μου αντικατέστησε μια ανείπωτη γαλήνη.
Καθώς είδα τη γοργόνα μου να δένει τα μαλλιά της με μια ηλιαχτίδα...
40 σχόλια:
Μ' αυτό το αλληγορικό κειμενάκι επιλέξαμε να κλείσουμε μια μπλογκική πορεία εξίμισι χρόνων!
Είναι διασκευή ενός πανάρχαιου ναυτικού θρύλου, μια εκδοχή του οποίου συναντάμε στην Οδύσσεια με τις Σειρήνες...
Με τους καλούς φίλους ίσως συναντηθούμε σ' άλλους μπλογκόχωρους.
Όσοι θέλουν να ενημερωθούν για τυχόν νέες ιστολογικές περιπέτειές μας ας το ζητήσουν στο μέιλ:
hliaskat@yahoo.gr
Κάτσε, ρε φίλε! Έχει πλάκα! Και που δε μας διαβάζει κανένας, τι έγινε, εγώ ξαχαρμανιάζω και γλύτωσε και η γυναίκα μου τη γκρίνια!
Θα σε περιμένω!
Κρίμα.
Γειά σου.
Λέω να μη σχολιάσω.
ΥΓ Ειδες όμως ωραία φωτό το athinovio!(αυτή η ίδια είναι άραγε?..να ενα μυστήριο πράγμα που θα παραμείνει ετσι)
ΥΓ2 αα..τι λέγαμε?..για γοργόνες..
τον θυμάσαι τον παλιό μπλόγκερ ΝΑΥΑΓΟ?...αυτόν μου θύμησαν οι γοργόνες..
έγραφε και αυτός "περίεργα".. σαν εσένα....
ΥΓ3 εχω αρχίσει να θυμάμαι και άλλος μπλόγκερ που αποχώρισαν...
Δεν ξέρω αλλά με συγκινεί "το όλον θέμα"..
ίσως είναι οτι και εγω εχω τερματίσει χωρίς να θέλω να το παραδεχθώ επίσημα.
Αλλά, άλλο εγω άλλο εσύ..
ΥΓ4 Το μόνο που δεν φανταζόμουν ήταν οτι θα συγκυβερνήσουμε!!
(είπα να πω μια μαλακία να χαμογελάσουμε λίγο)
ΥΓ5 και τελευταίο.
Ναι, εχω συγκινηθεί.
Κάτσε ρε που πας ???
Στάσου μύγδαλα.....
Ποιος ο λόγος αποχώρησης??
Μα μόνο εγώ έχω την απορία για τις καυτές ερωτικές συνευρέσεις με γοργόνα; Θέλω να πω, πως στο καλό γίνεται;
Σενιόρ Ασκάρ ελπίζω να αλλάξεις γνώμη και να επανέλθεις. τα γραφτά σου πάντως θα μου λείψουν.
Κράτησα το email σου.
Δεν είμαι εγώ, αλλά με αντιπροσωπεύει, ως δασκάλα.
Δακρύσαμε...
(εμείς και οι δίδυμοι αδένες μας)
Δεν μπορεί μια γοργόνα να σε ξελογιάσει και να φύγεις!
Θα σε ξαναφέρουν πίσω όσες μέχρι σήμερα άσπρες, μαύρες, πράσινες,έχεις πηδήξει στις ιστορίες σου που ευτυχώς δεν σε ξέχασαν!
Πανέμορφο...
Και πόσο μ'αρεσε το τέλος...
Αυτή τη φορά νίκησε ο άντρας κι όχι η γοργόνα... :)
Eύχομαι πάντα να'σαι τόσο τυχερός και πάντα να ξυπνάς με ηλιαχτίδες στο προσκέφαλο.
Φιλιά... και μη χάνεσαι...
Στο καλό λοιπόν, και να μας γράφεις που και που, από αλλού έστω..
ΟΡΕΙΝΟΣ
Σαλωνίτη, όταν παντρευτώ κι εγώ και θα θέλει να με ξεφορτωθεί η γυναίκα μου θα ξαναγυρίσω!
Περίμενε...
Τι "κρίμα" ρε Αθηνούλα;
Χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι!
Τάκη, το Ναυαγό τον περιέλαβαν νωρίτερα οι γοργόνες!
Αλλά να που 'ρθε κι η δικιά μου ώρα!
(Δεν μιλάω σήμερα για πολιτική...)
Λευτεριά, φαίνεται έχασα την επαφή μου με τη νεολαία και την αργκό της.
Το "στάσου μύγδαλα" σημαίνει, ας πούμε, "κάτσε στ' αυγά σου" ή έστω "στα καρύδια σου";
Μανούλι, οι γοργόνες τον παίρνουν απ' τα βράγχια!
Σου λύθηκε η απορία;
Ανώνυμε, είμαι σίγουρος πως εσύ λυπήθηκες περισσότερο απ' όλους!
Χαμένε, ε χαμένε...
Αθεώ, έχω φύγει γι' άλλες πολιτείες πλέον.
Το ξαναλέω: όσοι απ' τους φίλους θέλουν στίγμα μου να μπυ το πουν κατ' ιδίαν στο μέιλ που 'δωσα παραπάνω.
Τι να πω βρε Λιάκη...
Υπάρχει ποτέ περίπτωση να νικήσει ο άντρας;
Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν θα ξεμείνω από "λιαχτίδες"...
Ορεινέ, να σαι σίγουρος.
Λαθος τα λες...δεν χεστηκε η φοραδα στο αλωνι κι εχε χαρη που δεν θελω τελευταια μερα να τσακωθω μαζι σου!
Θα σου πω μονο οτι οταν μιλας με εναν ανθρωπο 3-4-5 κλπ χρονια ειναι αδυνατον να μη λυπηθεις οταν φυγει...
Οσο για τη σημερινη αναρτηση...Ξεπερασες τις προσδοκιες μου! Ισως ο,τι πιο ομορφο εχω διαβασει απο σενα! Μια ιστορια με τις δυο μεγαλες αγαπες σου, τη θαλασσα και τις γυναικες...τι καλυτερο για το τελος! Οι φωτεινες ηλιαχτιδες να σε ακολουθουν!
Για τα υπολοιπα θα σου στειλω μεηλ...
Φιλια!
ΥΓ Θελω τη φωτο για το μπλογκ με τις ιστοριες μου. Μπορω;;;
Χριστινάκι, παρ' τη γοργόνα... άλλωστε "μεταχειρισμένη" είναι!
Milles mercies!!!
Ανυπομονούμε να σε δούμε σε νέες περιπέτειες...
Πιστεύω βρήκες τον καλύτερο τρόπο να μας χαιρετίσεις!
Το πόστ σου δείχνει τη λατρεία και τον ενδόμυχο φόβο που κρύβεις για τις γυναίκες!
Αφησε μια μπουκαπόρτα στο νέο σκαρί σου να μπαινοβγαίνει η γοργόνα σου διακριτικά:))
Ε,γειάσου ασκαρούλι...πολύυ ωραίο..ίσως το πιο ωραίο κείμενό σου έβερ...μπορώ να το κρατήσω κάπου?...και περιττό φυσικά να σου πώ ξανά ποόοσο λυπάμαι,που κλείνει αυτό το πολύυ ωραίο ιστολόγιο...μας κράτησες πολύυ όμορφη συντροφιά όλα αυτά τα χρόνια,με τα κείμενά σου και μας έμαθες πολλά μέσα από αυτά...δεν μπορώ να γράψω τίποτε άλλο...ε,εμείς θα τα πούμε από το μέιλ μου οκ?...φιλάκια....
Δεν κάνει τίποτα Χριστινούλα.
Μαράκι, μην ανεβάζεις πολύ τον πήχη των προσδοκιών...
Κώστα, εσύ είσαι ο ανώνυμος;
Οι γοργόνες ανεβαίνουν στα πλοία με άλμα...
Άθη, γιατί καλό μου λες πως επικοινωνούμε κρυφά;
Για να ζηλέψουν οι άλλες;
Υπέροχο το κειμενάκι σου Ασκαρ. Ευχαριστώ για όσο καιρό συμμετείχα στο ιστολόγιο σου. Ηταν μια καλή παρέα. Οι ιστορίες σου θα μου μείνουν αξέχαστες. Καλή συνέχεια και ίσως να έχω την τύχη να διαβάσω ξανά τα ενδιαφέροντα γραπτά σου.
Φιλιά Ρενα
Ρε συ, αυτή η ανάρτηση είναι άκρως ποιητική... Κοίτα που άρχισε να γράφει κι ο Άσκαρ ποιητικά.
καλημέρα
τι είναι αυτά που λες παιδί μου??
άστα αυτά ξεκουράσου και επέστρεψε...
Α ρε Δείμε... πόσο λίγο με ξέρεις!
Ακράτ, εγώ είμαι σαν κάτι παλιογκαζάδικα: έχουν τις μηχανές τους στο φουλ ακόμα κι όταν δένουν.
Αν τις σβήσουν δεν ξαναπαίρνουν μπρος...
Χανουμιτζη (ετσι δεν σ' ε΄λεγα, όταν σ' ανακάλυψα?) Εύχομαι να εισαι πάντα γερός και δυνατός και να σου τύχει οτι επιθυμείς στην ζωή σου !
αα, ξέχασα, σου στέλνω και κανα φιλί να σου βρίσκεται.
ασε ανοικτό το μπλόγκ, υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι, περιδιαβαίνουν και χρειάζονται παρέα.
Τάκη, που θα βρισκόμαστε τώρα?
ενα ένα τα βλέπω. νέες ιστολογικές περιπέτειες?
χμμμμμ! απο αυτούς είσαι που θα εμφανιστείς με άλλο όνομα?
ασε μας ρε Ασκάρ!!!!!
Σ' ευχαριστούμε Κεράσω.
Ανοιχτός σε ανάγνωση θα μείνει ο "Ασκαρδαμυκτί".
Κτήμα ες αεί!
Σε είχα για τζιμάνι,φαίνεται οι γοργόνες στου πείραν τα μυαλά,κρίμα...
φ.θ
φ.θ. ;;;;;
δεν μου λένε κάτι τα αρχικά
Aσκαρουλι....το τελευταίο σου ποστ εχει πολλές ερμηνείες όπως ακριβώς και ο πολύπλευρος χαρακτήρας σου που απλώνεται μπροστά μας σε όλο το ιστολογιο.
Κι επειδή όπως ξέρεις λατρεύω τους μύθους (τους υπαρκτούς και μη)...
Κάνω άγχος τώρα...και με πιάνει μια γλυκεία νοσταλγία για την εποχή που σε πρωτογνώρισα.
Θα τα πούμε σύντομα.
Σε φιλώ.
Ναι ρε συ αλήθεια....κάνω άγχος αποχωρισμού..!
;)
Ρε Κάντυ, "στάσου μύγδαλα", που λέει κι η Ελευθερία...
Έλα ρε ασκαρμύδι, είμαι ο ανώνυμος αλλά και τόσο επώνυμος Κώστας.. Γι'αυτό να 'σαι σίγουρος.. Λες ρε αδερφάκι να σου ζήταγα ανοιχτές τις μπουκαπόρτες.. να μπαίνοβγαίνει η γοργόνα σου διακριτίκα..? Καλέ! Τεσπα, πράγματι πολύ συγκινητική η ατμόσφαιρα στο τελευταίο ποστάκι, που μέχρι κι εγώ ο κύνιξ αναρήγησα..
Δεν ξέρω αν έχεις κάνει σε καράβια, αλλά έστω και σαν κληρωτός που πρόλαβα είναι ωραία τα άτιμα, με γοργόνες ή χωρίς..
Έπιασα και δουλεία εσχάτως και χάνω την αμεσότητα στην ενημέρωση, κι είναι κρίμα.. Έπιασα δουλεία και τα βρήκα ακριβώς όπως τα άφησα, μουντρουχόφατσες, πολύ άσφαλτο και κάτι γραμμές δεξιά κι αριστερά να περνούν.. Πολλά θέλω να πω αλλά επιφυλλάσομαι για την επόμενη φορά, εφόσον κι όπου..
Καλό βόλι...
Κώστας
Ευχάριστα νέα Κώστα μου!
Ώστε σε καλοβόλεψε ο μπαρμπα-Φώτης;
Στείλε μου μέιλ να σε ενημερώσω για το νέο μου σπίτωμα...
πολύ ωραίο για κλείσιμο..
ελπίζω να βρεις σύντομα κάποια γωνιά γιατί από οτι βλέπω κανένας δεν θέλει αυτή την αποχώρηση...εκτός από σένα βέβαια!
καλά να περνάς,φιλιά πολλά!
(γοργόνα δεν είμαι,αλλά δέξου τα..χαχα )
Αφού δεν θα σε χάσουμε δεν μας νοιάζει που κλείνεις τούτο το μπλογκ
Αλλά μας είχες υποσχεθεί να μας το κληρονομήσεις
Αντε επιτέλους !!!
Στην ευχή !!!
του καριόλη, εννοείται !!!
Νικολέτα, κανένας "καλός" δεν χάνεται.
Ήδη κάποιες "καλές" κυρίες προσφέρθηκαν να με σπιτώσουν!
"Κυρίες" τρόπος του λέγειν δηλαδή...
Σπόρια, δεν είστε ακόμα για κληρονομιές...
Αλλά και στο Μεταξουργείο καλύτερα να μην κυκλοφοράτε μετά τις 10...
Ανώνυμε, ευτυχώς υπήρχαν πολλοί σαν κι εσένα "ματάκηδες" και εκτίναξαν την αναγνωσιμότητα τούτου του μπλογκιού στα ουράνια...
Γεια σας, είμαι η Ελσίνα. Αφού ήταν σε σχέση με τον Άντερσον για χρόνια, με χώρισε, έκανα ό,τι μπορούσα για να τον φέρω πίσω αλλά όλα ήταν μάταια, τον ήθελα τόσο πολύ λόγω της αγάπης που έχω για αυτόν, τον παρακάλεσα με τα πάντα. Έδωσα υποσχέσεις αλλά αρνήθηκε. Εξήγησα το πρόβλημά μου στη φίλη μου και μου πρότεινε να επικοινωνήσω με έναν ξόρκι που θα μπορούσε να με βοηθήσει να κάνω ένα ξόρκι για να τον φέρω πίσω, αλλά είμαι ο τύπος που ποτέ δεν πίστεψε στο ξόρκι, δεν είχα άλλη επιλογή από το να το δοκιμάσω. έστειλε το ξόρκι και μου είπε ότι δεν υπήρχε πρόβλημα ότι όλα θα πάνε καλά πριν από τρεις ημέρες, ότι ο πρώην μου θα επιστρέψει σε μένα πριν από τρεις ημέρες, έκανε το ξόρκι και παραδόξως τη δεύτερη μέρα, ήταν γύρω στις 4 το απόγευμα. Ο πρώην μου με πήρε τηλέφωνο, ξαφνιάστηκα τόσο πολύ, απάντησα στην κλήση και το μόνο που είπε ήταν ότι λυπόταν τόσο πολύ για όλα όσα συνέβησαν που ήθελε να επιστρέψω κοντά του, που με αγαπούσε τόσο πολύ. Ήμουν τόσο χαρούμενος και πήγα κοντά του και έτσι ξεκινήσαμε να ζούμε ξανά μαζί ευτυχισμένοι. Έκτοτε, έχω υποσχεθεί ότι οποιονδήποτε γνωρίζω ότι έχει πρόβλημα σχέσης, θα βοηθούσα το άτομο αυτό παραπέμποντάς το στον μοναδικό πραγματικό και ισχυρό ορθογραφικό που με βοήθησε στο δικό μου πρόβλημα. Μπορείτε να του στείλετε email εάν χρειάζεστε τη βοήθειά του στη σχέση σας ή σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση. Email: ellenspellcaster@gmail.com
WhatsApp+2349074881619
1) Ξόρκια αγάπης
2) Ξόρκια χαμένης αγάπης
3) Ξόρκια διαζυγίου
4) Ξόρκια γάμου
5) Ξόρκια δέσμευσης
6) Ξόρκια χωρισμού
7) Διώξε έναν περασμένο εραστή
8.) Ξόρκια κερδίζοντας λαχεία
9) θέλεις να ικανοποιήσεις τον εραστή σου
Επικοινωνήστε με αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο εάν αντιμετωπίζετε οποιοδήποτε πρόβλημα για μια μόνιμη λύση. Email: ellenspellcaster@gmail.com
WhatsApp+2349074881619
Δημοσίευση σχολίου