Πέμπτη, Δεκεμβρίου 9

Σελίδες απ' τη ρημαγμένη μου ζωή... (Δ') - Μη με λες "μπαμπάκο" σου, γμτ μου!

Της άρεσε να μου παίρνει το χέρι και να το βάζει ανάμεσα στα μπουτάκια της!
Το έκανε με έναν τρόπο ανεπιτήδευτο, αθώο, απονήρευτο...
Το τρίχωμά της στο σημείο εκείνο ήταν πυκνό. Σχημάτιζε σωστό θάμνο.
Έναν θάμνο, όμως, εξαιρετικά ευαίσθητο. Γιατί στο άγγιγμα και μόνο των δαχτύλων οι τρίχες του ανασηκώνονταν και σκλήραιναν σαν βούρτσα.
Μ' άλλα λόγια, ήταν από κείνα τα μαλλιαρά πραγματάκια που ξετρελαίνεσαι να τ' αγγίζεις μέσα από βελουδένια ή μεταξωτά καλύμματα..
Είχε, όμως, μια αναθεματισμένη και διεστραμμένη άποψη που μου την έδινε.
Κακομαθημένη καθώς ήταν ήθελε να την κανακεύω σα μωρό, να της ψιθυρίζω στ' αυτί γλυκόλογα, να τη χαϊδεύω, να την καλοπιάνω, να τη διασκεδάζω, να την αγκαλιάζω μ' έναν τρόπο ιδιόμορφο, παράλογο ... αιμομιχτικό!
Με έκανε να νιώθω σαν τον πατέρα της που έπαιζε με τη φιλήδονη κορούλα του μες το υπνωτικό ηλιοβασίλεμα...
Αρνιόταν να παραδεχθεί πως είχε μουνί κι εγώ πούτσο και το μόνο που έδειχνε να λαχταρά ήταν ερωτόλογα, σιωπές, φευγαλέα σφιξίματα, εξερευνήσεις με τα χέρια...
Με έβρισκε πάντα ωμό και σχεδόν κτηνώδη...
Είμαι, όμως, σίγουρος πως αν δοκίμαζε τ' αληθινό πράμα θα γινόταν παθιάρα, μανιακή, πρόστυχη! Κι ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς...

13 σχόλια:

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Μη βασανίζεσαι... Όλες έτσι είναι..

Αλητισσα είπε...

Ψυχοθεραπεία έχεις δοκιμάσει;
Αχαχαχα!!!

Μαζί σου Ορεινέ,
όλες ίδιες είναι!!!
Μακριάαααααααααααα

takis είπε...

Θα διαφωνήσω με τους προλαλήσαντες.
Καμία δεν είναι ίδια.

Πάντως, αν χρειασθώ μια βούρτσα κατάλαβα που θα τρέξω..
ευτυχώς δεν εχω πολλά μαλλιά γιατί υπάρχει κινδυνος να μπλέξω τη βούρτσα με τη ..λούτσα.

ΥΓ Στην Ολλανδία άκουσα οτι κάποιοι θα ιδρύσουν κόμμα παιδοφίλων...(ξέρεις, για τους φίλους των παιδιών..)

homo anisorropus είπε...

"tα μαλλιαρά πραγματάκια που ξετρελαίνεσαι να τ' αγγίζεις"!!! Mariaaaa akurwse mou ola ta rantevou pou exoume gia fwtolisi!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Επέστρεψες βλέπω δυναμικά λάγνε Θεολόγε...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ορεινέ, λέω να το ρίξουμε πάλι στην ορειβασία και στον ερημητισμό!
Να πάμε κάπου, τέλος πάντων, που δεν φτάνει ούτε γυναίκεια τρίχα...

Αλητούλα, το μπλόγκινγκ είναι η ψυχοθεραπεία μου!
Δεν το κατάλαβες ακόμη;

Τάκη, δεν έχεις κι άδικο!
Αν καλοψάξεις τους "θάμνους", δεν θα βρεις κανέναν απολύτα ίδιο με τους άλλους...
Να ρωτήσεις αν μπορούν οι τρίχες των "θάμνων" να μεταφυτευτούν στο κεφάλι.
Αν γίνεται κάν 'το.
Θα σου χαϊδεύω το κεφαλάκι σου τρεις ώρες τη μέρα...

Ανισόρροπη, προσωπικά πάντα μου άρεσαν τα μαλλιαρά σκυλιά, τα χνουδωτά λούτρινα και τα ... αναδασωτέα αιδοία!

Δείμε, αυτό που βρίσκεται ανάμεσα στα πόδια των γυναικών αποτελούσε ανέκαθεν τον άξονα γύρω απ' τον οποίο περιστρέφονται οι βαθύτεροι θεολογικοί στοχασμοί!
Αλλά μια και το ανέφερες, λέω το επόμενο ποστάκι να το αφιερώσουμε στη σχέση χριστιανισμού και σεξ...

Ανώνυμος είπε...

Ασκαρούλη οι γυναίκες θέλουν αγάπη και προδέρμ, είμαστε ευαίσθητα..... πλασματάκια!!!!!

Ανώνυμος είπε...

*Ξεχασα παλι να υπογραψω Ρενα
Θα μου δωσεις ονοματακι;

ρίτσα είπε...

ενδιαφέρον κείμενο για μπλογκ. έχουμε απ'αυτά στο κυπριακό καλάθι.η φωτογραφία γάντι όμως.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μέσα... Σε θεωρητικό ή σε... πρακτικό επίπεδο με καμία θεούσα;

Memphis Ex Noel είπε...

Αρλεκιν το έκανες το blog σου ρε Ασκα. Τουλάχιστον με την φώτογραφία ευχαριστείς και τον ανδρικό λαό...χαχαχαχα

ρίτσα είπε...

το κυπριακό χωριό Ασκά το ξέρεις;

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ρένα, εσύ είσαι γκεστ σταρ εδώ μέσα!

Ρίτσα, καλώς μάς ήλθες!
Έχω ακούσει για ένα κυπριακό γαμήλιο έθιμο που το κατάργησαν οι Άγγλοι.
Αυτό είναι το "κυπριακό χωριό";

Δείμε, μην ξεθαρεύεις!

Μέμφις, μιλάμε για ... θεολογικό άρλεκιν!